ÖLDÜRME ARZUSU

BÖLÜM 1

Moskova Saat 21:20
Sokak lambası cızırtılı bir şekilde yanıp sönerken kadının bağırma sesi kulak tırmalayıcı bir şekilde geliyordu. Karşısındaki iki adam umursamaca sırıtıyor ve avlarının çığlıklarını tadını çıkarıyorlardı . Onların tek amacı kadına onun iradesi dışında sahip olmaktı. Ama kaderin başka planları vardır her zaman olmuştur. İki serseri kendini avcı sanırken asıl avcının onları avlamak üzere olduğunu görmezler, ölüm onlara adım adım yaklaşırken onlar kafalarını kaldırıp ölümün güzelliğine bakarlar. Sonunda avcı onlara yeterince yaklaştığında bastırdığı açlığını tutamaz ve kendini arzularına teslim eder. İki serserinin üzerine atlar ve damarlarında tek bir kan hücresi kalmayana kadar onları kurutur. Kafasını kaldırdığında arzuları dinmiş ve açlığa gitmiş bir şekilde karşısındaki korkudan olağanüstü bir hızla kalbi atan savunmasız ve neredeyse bayılacak Olan kadına bakar.

13 SAAT ÖNCE
Gözlerim korku dolu bir şekilde kâbustan uyandım. Bu hafta içinde her gün aynı rüyayı gördüm. Her gün görüntü biraz daha net ve uzun oluyordu. Şimdi kesinlikle emindim bu bir uyarıydı. Çocukluğumdan beri insan kanından ve onun verdiği histen kaçınırdın. İlk kan içtiğimde neredeyse kendimi kaybediyor ve o insanı öldürüyordum. Ölümün fikri tüylerimi diken diken etsede en karanlık ve derinlere saklamaya çalıştığım yanım o görüntüden zevk alıyor ve o kanın görüntüsü beni kendine çekiyor. O öldürme isteği yere dökülen her bir kan damlasının ağzıma damlaması. MUHTEŞEM.

"Calista hadi seni uykucu neden hala yatıyorsun."

Ve BOM. Ne olmuştu bana birden gelen bu açlık ve öldürme isteği de neydi böyle
"Calistaaa eğer kalkmazsan geç kalacağız unuttun mu Linda'nın partisi var."
İç sesimle 'taki ya Linda, Laura'nın
bu kızda ne bulup ta arkadaş olduğunu anlamıyorum. Bir kere kız çok itici '
"Calistaaa"
"Taman tamam geliyorum."
Yatağımdan ayağımı sallandırdım ve
direk banyoya vampir hızımla girdim.
Banyodan çıktıktan sonra günlük kıyafetlerimi giydim ve odadan çıktım. Aşağı indiğimde Thomas 'a baktım. 'Gerçekten mi Thomas t-short mu giymiş '

"Bugün kesinlikle birşeyler olacak. "

"

Kızlar nedir bu haliniz ne var giydiysem. "
Thomas 'ın yanına gidip alayla elimi anına koydum.
"Yok "
Ben ve Laura masaya oturduk ve iyice tıkındık. Daha doğrusu tıkındım. Laura çoğunlukla asil bir leydi edasıyla küçük küçük lokmalarla yerdi. Tabağımdakiler bittiğinde ayağa kalktım ve Laura 'ya sulu bir öpücük bıraktıktan sonra :
"Ben çıkıyorum. Merak etme partiye gecikmem. "
Laura ve Thomas yüzler asılarak bana somurtup,
"Her hafta oraya gitmek zorunda mısın. "
"Bu benim işim Laura. Giderim, pataklarım, ödülümü alır ve gelirim." Laura bu yaptığım şeyden her ne kadar hoşlanmasa da ben bunu bir ihtiyaç gibi görüyordum. Oraya gidip birkaç kişiyi dövmek ve ödül olarak bir hafta yetecek kadar kan. Tabi en güzel tarafı bu değil, içimdeki öldürme arzusunun boynuna bir pranga daha vurup zincirlemek. Yani o hissi bastırmak. Evden çıktım ve hızlıca varış noktasına doğru ilerlemeye başladım. Etrafta insanlar bilinçsizce yanlarından geçen kişinin kim olduğunu ne olduğunu ya da nasıl bu duruma geldiğini bilmeksizin günlük hayatlarına devam ediyorlardı. Hatta karşıdan her geçtiğinde antika dükkanından beni izleyen salak insan Phim bile. Sonunda istikametime ulaştım ve içeri girdim. Burası evimden 40 dakika uzaklıkta şehrin Batı kesimlerinde sabah vampirlerin dövüş kulübü, akşam ayyaş ve alkolik insanların bar dedikleri şeydi . Şimdiden hazırlıklara başlamış ve vampirler doluşmuştu. İşte oradaydı en iyi arkadaşım Jennifer Wilson 15 yaşındayken neredeyse zayıf ve güçsüz bir insan öldürecekken beni bulmuş ve bana güzel bir akıl vermişti. Bana arzularımın beni değil benim arzularımı kontrol altında tutmam gerektiğini söylemişti. Eğer onları kontrol edemezsen olmak istediğin kişiden uzaklaşırsın çok doğru söylemişti. Ben masumların katili,ülkenin azılı suçlusu değil normal bir hayat istemiştim ve arada sırada çıkan aksilikler aksilikler hayatın parçasıdır.
"Hey geç kaldın. "
"Çünkü geç uyandım. Yine o rüyayı gördüm bu sefer daha net ve uzun sürdü. "
Jennifer çok dakiktir ama benim için hep istisnaları olur.
" bugün neden bu kadar çok hazırlık var."
" New Orleans' tan bir vampir çetesi gelmiş ,söylediklerine göre biraz burada takılıp gideceklermiş."
" Daha çok izleyici."
Karşıdan barın sahibi Bay Erik Boston  bize doğru bakıp:
" Hadi beyler bayanlar dövüşün başlamasına az kaldı. Hadi toplanın."
Ve ringe doğru ilk adımımı attım.