Yaşadığım bu olay üzerinden tam tamına bir hafta geçmişti.
Okulla her gelişimde onunla karşılaşmamak aynı ortamda olmamak için elimden geleni yapıyordum.
Ama onunla aynı sınıfta olduğumuz için, her türlü o iğrenç suratını görmeye maruz kalıyordum.
Onunla aynı ortamda olup'da o iğrenç havayı içime çekmek istemiyordum.
Gözlerimi hafifçe aralayıp karşımda duran annemi görünce "kızım kime diyorum kaldırsana şu koca kafanı okulla geç kallıcaksın"uykumun bölünmesinden dolayı anneme homurdanarak "bi uyutmadınız yaa! All kalktım oldu'mu"dedim sinirle doğrulurken.
"Oldu hanım efendi hadi hemen giyin'de kahvaltıya gell."
Annemin yüksek çıkan ses tonu ile beraber eş zamanla bende hızla yataktan havaya kalkarken beraberinde anneme tamam anlamında kafa sallayıp geçiştirdim.
*********************
Elime aldığım ayakkabıyla kapıyı açmam bir olmuştu.
Ayakkabılarımı hemen giyerken omuz'umun üzerinde gerisinde duran anneme bakıp yüzüme minik bir tebessüm yerleştirdim.
"Ben çıktım anne"kapıyı tam kapatacakken annemin konuşmasıyla tekrar olduğum yerde duraksadım.
"Kız daha bir şey yemedin gel birkaç lokma bir şey ye, maazallah okulda bayılırsın mayılırsın" anneme doğru bir kaç adım ilerlediğimde yanklarını avuçlarımın içine alıp sıkmaya başladım.
"Sen merak etme ben okulda bir şeyler atıştırırım valide sultan" annemin beni onaylamasıyla yüzümdeki gülümsemem genişlerken annem yine tekrarladı.
"İyi o zaman ye ama kendini aç bırakma " kafamı tamam anlamında sallayıp yüzüne minik bir buse kondurdum. "Tamam gittim ben görüşürüz"deyip evden ayrıldım.
yolda ilerlerken ayağıma çarpan taşla bileğim burktum.
Hissettiğim acı karşısında ağzımdan çıkan tiz bir çığlıkla daldığım düşüncelerimden sıyrılıp dişlerimi birbirine bastırdım.
Okul kapısına geldiğimi fark ettiğimde düşüncelerime öyle çok dalmıştım ki ne ara bu kadar çabuk geldiğimi bir türlü idrak edemiyordum.
Elimle kafama vura vura tabi ya kızım sabahtan beri kafanda mahir dönüp durursa olacağı buydu.
Allah kahretmesin daldığım düşüncelerimde bile bana zarar veriyor.
mal ne olacak işte.
Offffff zaten sırf onunla göz göze gelmemek için ikide bir kuytu köşelerde saklanıyorum.
burkulmuş ayağımın bana hissettirdiği can acısıyla seke seke okula doğru ilerlerken arkamdan gelen ses irkilmeme neden oldu."Nehir"
arkama dönüp baktığımda "Sera" olduğunu fark ettim.
Aslında dostlarım serayı görmem beni bir nebzede olsa da rahatlatmıştı.
Sera o kadar sevimli ve komik bir kız ki tabi bir o kadarda anlayışlı, kafa dengim olmasa'da iyi bir kız severim kendisini. Zaten bu okula geldiğim'den beri bir hayırlı arkadaş o çıktı.
diğerleri desen anca erkeklere yavşamak ııııyyy iğrenç bide o meymenetsiz Mahirin köpeği olmuşlar pervane gibi dönüp dolaşıyorlar etrafında ,
ayyy şeytan görsün onun yüzünü be, bu nedir ya anasını satayım be, düşününce bile tüğlerim diken diken oluyor.
Sera aramızdaki mesafeyi biraz daha azaltmasıyla aynı zamanda işitiğim sesi ile yerde dikil olan gözlerimi bu sefer Seraya çevirip gülümsedim.
"Günaydın Nehircim" Sera nın bu sıcak samimiyeti yüzümdeki neşeyi dahda artırırken bende ona aynı şekilde söylendim.
