Layla (girlxgirl)

-22-

Okula vardığımda dersin bitmesine bi 15 dakika vardı ve 15 dakika için derse girmek istemiyordum doğrusu.

Okulun arka bahçesine geçtim ve çamlığa doğru yürümeye başladım. Orada takılabilirdim sanırım.

Çam dikenlerini yavaş ve dikkatli bir hareket ile ittim ve orada oturan çam kızı gördüm. Derse girmemiş miydi bu kız? Belki de dersleri boştu bilemezdim.

"Gelebilir miyim" dedim usulca

"Kural 3: herhangi birimiz burada ise ve diğeri de gelmek isterse sormasına bile gerek yoktur. İstediğince gelebilir ve burayı kullanabilir."

"Harbiden liste mi yaptın" dedim gülerken

"Yapacağım demiştim" dedi hafifçe kıkırdayarak. Böyle fazla mı tatlı olmuştu.

"Bana da vermen lazım listeyi ki uygulayabileyim"

Yüzüme baktı bir süre. Neden böylesine incelediğini bilmiyordum ama sanırım kafasında kuracağı cümleyi toparlamaya çalışıyordu.

"Bunu sen istedin. Artık bakamazsın."

"Ama nasıl uygulayacağım o zaman"

"Zamanla öğrenirsin zaten maddeleri" diyerek yeniden önüne döndü.

"Bilmeden bir maddeyi çiğnersem-"

"Kural 12: bilmeden çiğnenen maddelerin cezası olmayacaktır "

"Onu bile mi düşündün"derken kahkaha atıyordum.

Bir şeyler mırıldandı ama tam olarak duyamadan. Duymamı istemiyordu, ben de bozuntuya vermeden devam ettim.

"Ee neden buradasın." Dedim

"Boş ders"

"Benim neden burada olduğumu merak etmiyor musun çam kız"

"Hmm biliyorum zaten"

Gözlerim hafif büyümüş bir şekilde ona baktım.

"Yani okula yeni geldin sınıfındaki Beren diye bir kızdan duymuştum sabah çıktığını"

Ah Beren yaymışın yine herkese. Bir süre daha orada oturup biraz konuştuk. Daha doğrusu ben konuştum çam kız tek kelimelik cevaplarıyla konuşmaya katıldı ama bu soğuk kız ile konuşmak beni mutlu ediyordu.

Leyla'dan
Çamlığın orada oturuyordum. Ders coğrafyaydı ve hiç giresim yoktu. Coğrafya derslerini dinlememe gerek de yoktu. Notlarım fazlasıyla iyiydi.

Bir süre elimdeki kitabı okudum. Ayak sesleri ile kafamı kaldırdım ve baktım. Gelen Işık'tı. Demek dönmüştü. Bana çam kız diye hitap etmişti yine. Nedenini bilmediğim bir şekilde bunu demesini seviyordum.

Oturup biraz konuştuk. Konuşurken onun yüzüne bakmamaya çalışıyordum, eğer bakarsam daha fazla bakasım geliyor ve gözlerim dudaklarını buluyordu. Evet bana büyü yapılmıştı ve gözlerimi hareket ettiremiyorum o noktaya gelince. Bunun olmasını istemezdim. Bu olmamalıydı.

Ardından küçük bir kahkaha attı. Yüzüne bakarken sessiz bir şekilde mırıldandım.

"Kural5: Leyla Işık'ın gülmesini sonuna kadar dinlemeli ve gülüşünü izleme fırsatını kaçırmamalıdır."

Gülüşünü izledim. Gülüşünü kulaklarıma doldurdum. Gülüşüyle yaşıyordum zaten, gülüşünün sonsuz olmasını diledim ve daha fazla bakmamak adına yüzümü önüme çevirdim. Yanımdayken dokunamamak çok zordu.