Chapter 1: Where Am I?

18 0 0
                                    

Chapter 1: Where Am I?

HANNAH'S POV*

Naalimpungatan ako sa tunog ng mga ibon. Minulat ko dahan dahan Ang mga mata ko at nakita ko Ang di pamilyar na silid?
Asan nako? Anung ginagawa ko dito? tanung ko sa sarili ko. Unti-unti kung naalala Ang pangyayari kanina napahagulgol ako ng iyak.

" WAAAH DADDY MOMMY IM SORRY😭" Saad nya sa sarili habang umiiyak sinisisi ang sarili sa pagkamatay ng kaniyang magulang.
"Kung di dahil sakin di Sana mapapahamak sila mama Sana kusa na Lang akong sumama sa kaniya 😭😭

KYLE: oh gising ka na pala Hannah
HANNAH: who are you?
KYLE: hahaha uy si Kyle to -saad ni Kyle sabay tanggal ng eye glasses niya.
HANNAH: Kyle?? ikaw ba yan? bat kasing laki na kita??Nasaan ako ?
KYLE: ako nga to nandito ka ngayon sa lumang bahay namin. Subrang luma na nito kase wala ng tumitira.
HANNAH: bakit naman? San parents mo?Wala kabang kapatid man Lang?
KYLE: meron akong kapatid babae pero di ko pa sya nahahanap at magulang ahm they're gone.
HANNAH: oh I'm sorry (SAD FACE)*
KYLE: okay Lang by the way I'm sorry nahuli na ko di ko naabutan yung mama at papa mo Sana nailigtas ko pa sila kung napaaga Lang ako ng dating
HANNAH: it's okay maybe God has reasons and they're just protecting me.  Pero di ko parin matanggap ngayon parang kanina Lang ang saya namin. 😭
KYLE​: husssh sometimes bad things happens and we can't just stop it.

patuloy Ang pagtangis ni Hannah sa balikat ni Kyle hanggang nahimasmasan sya..

KYLE: okay ka na? Tara Kain muna tayo pinagluto kita.
HANNAH : sge ☺️

Sabay kaming lumabas ng kwarto at tumuloy sa kusina. Pinagmasdan ko Ang paligid at napagtanto ko ngang luma na ito, Ang ilan sa mga gamit ay may mga alikabok na. Maybe, later maglilinis ako.

KYLE: oh Kain kana nagluto ako ng adobong manok paborito mo.
HANNAH: wowww thanks Kyle your the best. NGA pala ano na gagawin ko dito. Makakauwi pa Kaya ako samin
KYLE: nope di kana pwede mobalik sa bahay nyo. Di mo na gets ikaw yung sadya nung lalaki dun. Kukunin ka nya kung di Lang ako dumating baka ano ng ginawa nila sayo.
HANNAH: ganun ba, salamat NGA pala sa pagligtas. Nalulungkot Lang ako Sana man Lang mabigyan ko ng desenteng libingan sila mama at papa 😢
KYLE: sorry pero di na talaga pwede gustohin ko man o Hindi pero Wala na tayong magagawa mas mapapahamak ka kung babalik pa tayo dun. Nababatid kung malakas Ang taong Yun kung di ako tumakas  baka tuluyan ka na nyang nakuha.
HANNAH: yeah I understand. anong pagkakaabalahan natin ngayon?

KYLE'S POV

KYLE: mag aaral tayo dito sasanayin natin Ang sarili natin para kung babalik man yung mga gustong kumuha sayo may ipanglalaban tayo.
HANNAH: ganun ba ahm pwde Kaya akong mag aral dito, you know di naman ako duwende?
KYLE; your an ELVES Hannah duwende ka din katulad ko.
HANNAH: WHATTTT?? ako duwende pano mo nasabi ?
KYLE: Simple Lang yang taenga mo tsaka buhok mung blonde at yung aura mo.
HANNAH: weeeh jinojoke time mo Lang ako ehh
KYLE: I'm serious here Hannah totoo Ang mga sinasabi ko at bakit ako nakipag Kaibigan sayo? ay para mapalapit sayo gusto kitang protektahan.
HANNAH: bakit ano bang meron sakin Kyle?
KYLE: you'll see Hannah for now magbihis ka muna kase pupunta na tayo sa school.
HANNAH: she
KYLE: oh baka kailangan mo pa ng tulong you know I'm willing to take off your clothes 😉
HANNAH:(SHOCK)* BASTOS! -sabay walkout ni Hannah
KYLE: HAHAHAH just kidding magbihis kana dyan dalean mo (baka di ako makapagpigil dito)* bulong ko.

END OF CHAPTER 1 💓💓💓

Ang Kaibigan kong DuwendeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon