Bölüm 4 Borcunu Ödedin

119 24 43
                                    


    Atakan' dan

Arabasından inip bize doğru gelen adam sinirli sinirli bana bakıyordu.

Kuzey: Sen kimsin lan benim kardeşime sarılıyon?

Şimal'in abisi olduğunu anladığım kişi bize doğru geldi. Biz de Şimal'le ayrılmıştık birbirimizden. Ayrılmamızla birlikle yüzüme yumruk yemem bir oldu. Çok acıdı ama Şimal'in abisi.

Şimal'den

Abim, Atakan'ın suratına yumruğu indirmişti. Off kesin çok acımıştır. Abimi ne kadar durdurmaya çalışsam da durduramamıştım. Atakan'ın üstüne çıkmış yumruğu geçiriyordu. Ben çığlık atınca mecburen durmak zorunda kaldı.

Şimal: Abi yeter!

Kuzey: Noldu abicim iyi misin?

Şimal: İki dakika öncesine kadar çok iyiydim. Arkadaşımı niye dövüyon ya?

Kuzey: Kızım bu herifi sana sarılırken gördüğümde biri içime körükle kömür attı.(Abim bir şeye kızınca hep böyle derdi.)

Şimal: Önce bana bi sorsaydın!

Kuzey: Tamam Karakızım bi dahakine sorarım.

Şimal: Birincisi bu bi daha olmayacak. Ve ikincisi bana Karakızım deme!(Bende sinirlenince abime böyle dedim.)

Kuzey: Hadi ama Şimal yapma böyle!

Şimal: Sen beni arkadaşlarımın önünde rezil ettiğinin farkında mısın acaba?

Kuzey: Onlar kendi götlerine baksınlar.

Abimin dediği şeyle sinirlenip arabaya doğru yürümeye başladım. Giderken arkamdan abimin Atakan'dan özür dilediğini duydum. Hah böyle adam olacaksın. Ne diyom ben ya.

Abim arabaya bindiğinde yüzünde pişmanlık dolu bir ifade vardı. Sen gel çocuğu bir güzel döv, bide küçük bir şey yapmış gibi özür dile. Oldu canım başka? Yüzümü ondan tarafa çevirmezken pişmanlık yüklü kelimelerle konuşmaya başladı.

Kuzey: Güzelim, bitanem, karakızım, iki gözümün çiçeği beni bir dinler misin?

Şimal: Neyi dinleyeceğim abi ya? Atakan'ı nasıl dövdüğünü mü, ya da ne kadar zevk aldığını? Ya o çocuk benden sen gelmeden yarım saat önce bir iyilik istedi. Ben de yaptım. Atakan, sen gelene kadar beni teşekkürlere boğdu. Şimdi kim bilir ne düşünüyor hakkımda. Kesin benden bir daha iyilik falan istemicek. Haklı doğrusu, her iyilik istediğinde abisi onu dövcekse hiç istemesin daha iyi. (Bunları söylerken gözümden bir damla yaş akıp gitmişti bile.)

Kuzey: Ya kızım bana bak.(Elleriyle yüzümü kendine çevirdi.) Ben sizi sarılırken görünce aranızda bişey var sandım. Kıskandım işte kendimi tutamadım. Napayım beni biliyosun. Sinirleniverdim birden. Affet beni ne olursun hem ben sensiz yaşayamam. Bi öküzlük ettim affet beni lütfen Şimal.

Şimal: Bir şartla affederim.

Kuzey: Neymiş o şart söyle bitanem hemen yapalım.

Şimal: Atakan, sen ve ben bara gidicez ve sizin aranızı düzelticez. İtiraz istemiyorum. İtiraz edersen affetmem bak ona göre!

Kuzey: Peki kabul. Ama ben de senden bişey istiyorum.

Şimal: Neymiş o?

Kuzey: Öpücük. Ama sulu olmayacak.

PardonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin