Bölüm 5 Aylin'in Sevgilisi

99 22 45
                                    

 İlk defa bölümden önce konuşma yazıyorum.(Karakter bölümünü yazmazsak tabii) Neyse gelelim fasulyenin faydalarına. Bu bolümü anne çikolatalı sütüm -_Delibal_ a ithaf ediyorum

"Seni "canımın içi" diye sevecek birini kaybettin. Şimdi hiçbir can nefes olmayacak sana. Daha çok sevileceğini umarak gittiğin yerde sıkışırsa kalbin, elini kalbine koy. Çünkü o acı benim. O sıkışmayla sana bizi bitirmeye çalışmalarını ve hiçe sayışlarını hatırlatmaya geleceğim.                          
 Biliyor musun sevgilim? Seni sevdim. Bir insan hayatında ne kadar güzel ve ne kadar çok sevebilirse sevdim.                                                                                                                                                                   
Bu da benim ilk yenik zaferim.  

                                                                                                                                                                                                   Sen benim ilk çaresizliğim,

                                                                                                                                                                                                    sen benim ilk yenilgimsin." 

Okuduğum kitap gerçekten çok anlamlıydı "Miraç Çağrı Aktaş-Sen On Yedi Yaşımsın". Bu kitabı okuduğumdan beri onu pek fazla düşünmüyordum. Korkmuyordum da artık. Çünkü ben bir Miraç Çağrı Aktaş okuruydum. "Çünkü Miraç Çağrı Aktaş okuyan biri asla korkak olmaz... Hayatını korkak biri olarak değil de korkarak fakat cesurca yaşar"

Daha kimse uyanmamıştı. Çok normal çünkü saat daha 8.30. Ben de odama çıkıp üstümü değiştirmiş, Mutfağa gidip kendime filtre kahve yapmıştım. Daha sonra odamın balkonuna çıkıp kitap okumaya başlamıştım.

                                       (Şimal'in Kıyafetleri)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                                       (Şimal'in Kıyafetleri)

****

Kahvemin son yudumunu da içtikten sonra kitabımı da kapattım ve içeri girdim. Abim ve Atakan da uyanmış ve kahvaltı hazırlıyorlardı. Ne kadar ponçik duruyorlar yiaa. Sessizce içeri girdim ve kollarımı arkadan abimin beline doladım. Kollarımı gevşettiğimde abim de bana dönmüştü. Gülüp yanağına sulu bir öpücük bıraktım. 

 Daha sonra Atakan'ın yanına gittim. O da Egemen konusunda yanımda durmuştu hep. Kollarımı boynuna doladım. Kulağına " Her şey için teşekkür ederim." dedim. Oda çok içten bir gülüşle bana baktı. daha sonra abime döndüm. Atakan'a samimice gülüyordu. 

PardonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin