Gattara °texting°

Dokuz

Bilinmeyen: Kapını aç.

Bilinmeyen: Bu sefer ki gümbür gümbür geliyor.

Meyra: Ne diyorsun?

Eş zamanlı kapım çaldı. Bir telefona bir kapıya bakakaldım. Zilin çalması yetmiyormuş gibi eliyle daha da sert vuruyordu kapıdaki kişi. Hemen kucağımda ki Asi'yi bırakıp kapıyı açtım.

Karşımda Yasir duruyordu. Kolunun altında büyük bir kutu vardı. "Ölmek istemiyorum. Ölmek istemiyorum." Elleri titreyerek kutuyu bana doğru uzattı. "Hepsini iyileştirdim yemin ederim. Sakattılar, üşüyorlardı karınlarını doyurdum ben yaptım." Kutu düşmesin diye sıkı sıkı tuttu.

Eğilip kutunun içine baktığımda kedi yavruları vardı. "Ölmek istemiyorum Mehir yalvarırım. Söyle ona bak yaptım iyileştirdim onları. Ben bakacağım bundan sonra onlara." Karşımda koskoca adam bebek gibi ağlıyordu. O sırada cebimdeki telefonumdan bildirim sesi yükseldi.

"Affetim de ona. Yasir'i affettim onu öldürme de. Yalvarırım." Bana umut dolu gözlerle bakıyordu. Oysa ben olayları tam kavrayamamıştım. "O seni niye öldürmek istiyor?" Diye soru yönelttim şaşkınca. "Sana zarar verdiğim için. Seninle dalga geçtiğim için. Yemin ederim çok güzelsin. Ahmaklığım tutmuştu." Ağzım açık bir şekilde ona baktım. Elim istemsizce yara izimin üstüne gitti.

"Git Yasir." Kapıyı yüzüne kapattım. "Lütfen ona bu kedileri iyileştirdiğimi söyle." Diye bağırdı kapılı kapının ardından.

Salona geçip Asi'yi tekrar kucağıma alıp oturdum. Elime telefonumu alıp az önce gelen bildirime baktım.

Bilinmeyen: Ee güzel Gattara'm onu öldüreyim mi yoksa o güzel kalbin yine mi af kararı çıkardı?

Meyra: Nesin, kimsin sen?

Bilinmeyen: Sen takma kafana bu kısımları.

Bilinmeyen: İlayda'yı affetmemiştin hatırlıyor musun?

Meyra: Evet hatırlıyorum.

Meyra: Ne yaptın ona!?

Bilinmeyen: Ah çok yazık duymadın mı haberlerini.

Meyra: Ne haberi?

Bilinmeyen: Trafik kazası geçirdi güzelim duymadın mı?

Bilinmeyen: Çok şaşırdım Allah Allah bir de komadaymış.

Meyra: Polise gidiyorum.

Bilinmeyen: Keyfin bilir Güzel Gattara'm.

Bilinmeyen: Ama eğer gidersen geri kalan yani senin affetmediğin o insanları gözümü kırpmadan öldürürüm.

Bilinmeyen: Şimdi aç kapını çık dışarıya ve polise git.

Bilinmeyen: Ah unutmadan,

Bilinmeyen: Ailen benimle çok iyi anlaşıyor :)

Meyra: Hastalıklısın.
*bu kişiyi engellediniz*

Ayaklarımı uzatıp uzandım koltuğa. Asi'yi kucağıma çekip iyice sardım kollarımı ona. Yavaşca göz yaşlarımın düşmesine izin verdim. Birisi vardı ve benim yüzümden insanlara zarar veriyordu. Tehditlerine karşılık hiçbir şey yapamadan öylece duruyorum.

İç çekip ağlamalarımı durdurmaya çalıştım. Polise gidecektim.

Ayağa fırlayıp elime montumu aldım ve kapıyı açmaya çalıştım. Sadece çalıştım çünkü açılmıyordu. İyice zorladım hatta kilitleyip tekrar açmayı denedim. "Açılsana be!" Kapının ardından gülme sesi yükseldi.

"Zorla zorla açılır belki."

--

İki üç ay daha bekleyin belki yeni bölüm gelir.

Amaaa eğer istediğim gibi vote ve yorum gelirse daha erken de gelir bölüm 😌