Bir çarşamba sabahı Sylan sokakta tek başına yürüyordu.Tek başına eve çıkmış bir genç olarak,yeni başladığı işe giderken duyduğu heyecanla birlikte kulaklığında en sevdiği şarkılardan biri olan Lewis'den Someone You Loved dinliyordu.Sokaktan geçerken o rüzgar çok güzel esiyordu.Hayattan hiç bu kadar zevk almamıştı taki o an.Kaldırımın karşısından gelen o güzeller güzeli kızı görene kadar.Hiçbir kelime tarif edemezdi bunu.Sylan bu kızı düşünerek yanından geçti.Çünkü Sylan hiç bu tarz bir karakterde olmamıştı.O nazik ve kibardı.Yanından geçtikten sonra büyük bir hüzünle o kız arkasından seslenerek:
- Acaba bakabilir misiniz?
+Buyrun
- Acaba Central Park'a nasıl giderim.
+İki block ötede.Solunuzda kalıyor.
-Teşekkürler.
Sylan o an heyacanlanıp malesef kelimeleri yuttu ve kız ordan uzaklaştı.Bu üzüntüyle eve gidip çaresizliğinin bedelini kendi olduğu aklına bile gelmedi.Rahatsızlık vermek Sylan'a göre değildi, çünkü.Yaşadığı onca şeyden sonra bu tarz şeyler düşünmek ona acı veriyordu.Sabah olduğunda işe giderken bu denli duygunun ona bir şey yapamayacağını sanıyordu.Sylan siyah saçlı, kahverengi gözlü sıradan, bir kızın ona karşı beğenme şansı olmadığını bildiğini sanıp bu özgüvensizlikle yaşamaya çalışması ona derinden acı veriyordu.Ama hiç öyle olmamıştı.Yaşadığı o kadar ilişkileri anlamsız bulduğu için hiç olarak sayıp kendini öyle bir inandırmıştı ki san ki hiç bir kızın elini tutmamış gibi.Tıp kı bir barista gibi kahve içip hiç tat alamamış bir hali vardı.
Dün ki kız aklına gelmişti.İşten sonra Central Park'a gitmeye karar verdi, belki bir ümit onu orda görmek için.Bir kız için umutlanıp ona sevgisini vermek işte bu aşktı sanırım.Central Park'a vardı.Gezen çiftleri gördükçe onlara imrenmek yerine o kızla el ele tutaşarak ordan geçmeyi düşünüyordu.Gün batımı bitip geceye dönünce gökyüzü, Sylan umudunu yitirdi.O kızı malesef bulamamıştı.Eve gitmeye karar verdi.Central Park'ın çıkışında tam eve giderken o kızın saçları gibi bir kız gördü.Arkası dönüktü. Taksi çağırıyordu.Sylan o park çıkışı kalabalıktan geçerken zorlanıyordu.O kadar hızlıydı ki, insanları umursamıyordu.Çünkü sebebi kızı sonsuza kadar kaybetme korkusuydu bu. Sylan son anda kızı yakalamıştı.
