KİMSESİZLER

BÖLÜM 1

Bölümü okuyanlar yoruma ithaf istiyorum yazarsa profillerini hikayemde paylaşırım^^. Ve vote vermeyi unutmayın lütfen :)

Yine yine yeniden sıkıcı bir okul sabahı. Okulu seviyorum derslerini de seviyorum ama uykuyu daha çok seviyorum. O yüzden sabahın köründe okul olmasına karşıyım. Ama naparsın benim lafımı dinleyen mi var? Ha bu arada sana dostum diyebilir miyim? Çünkü sana herşeyimi anlatmak istiyorum, eğer sen de beni dinlemek istersen...

Neyse ben Dalga, Dalga AKSOY. Sana biraz tanıdık gelebilir. Evet tam tahmin ettiğin gibi ben Erdem AKSOY'un kızıyım. Ama onu da annem gibi trafik kazasında kaybettim. Ama artık alıştım o kadar çok üzülmüyorum. Hadi artık bu kadar boş konuşmak yeter, hikayeme geçelim!

Ben  İstanbul'da doğdum. Annem Aysel ve babam Erdem AYSOY'un kızıyım. Ve evet, şuan 17 yaşımdayım. Seneye burdan kurtuluyoruz!

Sınıfa girdiğimde her zaman ki gibi aynı neşeyle(!) Burcu karşıladı beni.
-Nerde kaldın sen bakıyım?

-Anca geldim Burcu.

-Ooo prenses gelmiş!

Bu da kardeşim gibi gördüğüm, yanımda kimse yokken hep yanımda olan kişi, Yaman.

-Sonunda geldin yoksa hocayla birlikte gircektin yardımcı hoca gibi!

-Anaokulunda değiliz Yaman.

-Üff bir kerede anla şu esprileri. Bir gün anladığını görsem dişimi kıracağım!

-Çık şurdan Yaman, yerime oturcam hoca gelcek şimdi.

-İyi be(Bir okuyucum anladı hep bu kelimeyi kullanıyor bana -3-)

Hoca geldi ve ders başladı. Ders matematikti. Derslerimi iyi tutmaya çalışıyorum çünkü önümüzde ki sene burdan çıkacağız. İyi bir yere gelmek istiyorum.

Ders bitince aklıma kahvaltı yapmadığım geldi ve karnımda bunu onaylayan sesler çıkarıyor. Burcu ve Yaman'la birlikte kantine indik, tost ve meyve suyu istedik. Tostlarımız hazırlanırken konuşmaya daldık.

-Ay seneye burdan çıkıyoruz! Ben özel bir holdingte çalışmak istiyorum, patronum da yakışıklı olursa ne ballı olurum ha!

-Aynen! Ben de bana ait bir kafe açmak istiyorum. Ama işletebilceğimden şüpheliyim.

-Yaparsın niye olmasın?

-Yaparım de mi ya? Aynen aynen yaparım ben Yaman'ım yaparım!

Tostlarımız geldi, yedik ve kalktık. Diğer sıkıcı derslerde sonra çıktık ve odamıza gittik. Tabiki Yaman erkekler bölümünde kalıyordu. Onun oda arkadaşıda vardı. Benim oda arkadaşım Burcu. Bu sayede en yakın arkadaşlar olmuştuk. İlk başta tek arkadaşım Yaman'dı çünkü sadece ona yakın hissetmiştim kendimi. Sonra tanıştım Burcu'yla. Ama onuda sevdim. İkiside gerçekten çok iyi insanlar.

Kısa oldu farkındayım ama gerçekten aklımda senaryo yok. Umarım başka bölümlerde kendimi toparlayabilirim. İlk başta dediğim gibi ithaf isteyenileri  bölüme başlamadan adını yazıcam. İsteyenler yorumlarda belirtirse sevinirim^^. Bu arada bölümlerimi güzel sözlerle bitirmek istiyorum. Bu bölümün sözü;

"Belki korkularımızı hayallerimiz boğar? Hayal kur ki gitsin korkular, çalış ki gerçek olsun hayallerin..."

Şimdilik görüşmek üzere, bay bay!