Chapter 1

31 0 0
                                    

Chapter 1

Starting my day with a smile and by walking like I’m a beauty queen, chin up, stomach in, chest out. Oo alam ko hindi ako maganda pero bakit ba paki elam ba nila basta sabi ng Nanay ko maganda ako kaya deal with it !!

“huy taray ah feeling beauty queen ka nanaman dyan !! huy gising ! di ka mangda ! hahaha !!!” hagalpak na tawa ng nag iisa kong kaibigan.

“well thanks for ruining the moment grace !” sabay balik ko sa normal kong lakad. Ok na eh F na F ko na eh panira lang talaga tong babae na to eh !!

“you’re welcome Arihannah Nichole Tamayo ! hahaha !!” tawa nanaman nya. Hindi ko alam kung anong merong sapak tong babae na to eh tawa ng tawa wala naming nakakatawa. Sorry po readers kung pati kayo na w’weirdohan sa kaibigan ko.

Well total naman sinabi na netong abnormal kong kaibigan ang pangalan ko mag papakilala na ko ng pormal..

Ako po si Arihannah Nichole Tamayo, 2nd year college, isang dukha, scholar ng mayaman kong Ama, nag-iisang anak, walang kahati sa buhay kung hindi ang alaga kong parrot na si Mike, ang alaga kong matabil ang dila. Hahaha !! at etong babae naman na kasama ko ngayon ay si Beatricia Grace Allonzo, anak ng business partner ng mga magulang ko, nag iisang anak lang din sya kaya noong bata pa lang ay magkasama na talaga kami. Ayaw naming ng tawagang BEST FRIEND kasi mag kakaroon ng BESTES Friend kaya Friends lang. dami arte noh ? sya naka-isip nyan. Sooooo tara balik na tayo sa story !

“oh kamusta naman ang Barcelona babaita ? wala man lang ba akong pasalubong dyan ??” saad nya habang tinatahak naman yung maingay na hall-way papuntang room.

“ayos lang hindi din naman ako masyadong mag libot kasi 2 days lang kami sa Barcelona tapos nag fly fly away na kami agad papuntang Tokyo tapos after 2 days ulet Brazil naman hanggang sa ang last stop ay United Kingdom tapos balik Pilipanas na ulet, at oo meron nasa bahay lahat, anga naman dalhin ko lahat ngayon dito diba ? edi nag muka akong hagarda sosa !” nakakapagod kayang maglibot sa iba’t-ibang bansa. Lipad dito lipad doon. Pero sanay na din ako.

“good ! very good ! sabi ko na eh hindi mo ako makakalimutang bilhan ng pasalubong !!” sabay palakpak nya at niyakap ako bigla.

“well pano ko naman makakalimutan yun eh ikaw lang naman ang nag iisa kong kaibigan tska sino pa ba bibilhan ko?” kinalas ko sya sa pagkakayakap sakin at hinawakan ko sya sa magkabilang braso sabay ngiti.

Pag dating naming sa room saktong wala pa naman yung prof namin at wala pa ding masyadong studyante. Ang masaklap lang ay para kaming mga elem at HS students, naka sitting arrangement.

“Hello !” bati sakin nung katabi ko. Siniwalat ko muna sya ng maayos bago ngumiti.

“uhmmmm …. HELLO?” .

Last HelloTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon