Pan Tadeusz - Opracowanie

Księga 7, Czyli Kłótni Cześć Dalsza

Czyli czas wsiąść do pociągu spierdolenia!!!

Omg, Bartek Prusak chwali Napoleona i Francuzów. Jebany nie patriota, chuj mu w dupe. CHWAŁA WIELKIEJ POLSCE.

Chłop, co opowiada, jak się napieprzał z Niemcami. No a Maciek, którego już nie pamiętam, bo się wziął tutaj z dupy totalnej, wypytuje przybyłych o szczegóły dotyczące liczebności i miejsca, w którym znajdują się potężne wojska francuskie.

Bartek Prus (ale jednak polak) radzi zaczekać na księdza Robaka. Bo to dobry ziomek jest, ale chuj mu w dupe i tak. Maciej zwany Kropicielem (DO ZAPAMIĘTANIAAA, JEEEEJ!!!) chce bezzwłocznie przystąpić do walki. Szlachta podeliła się na dwa obozy, i się zaczynają kłócić. Jak to szlachta.

Buchman, komisarz z Klecka, który jest kolejną ważną postacią (Protip, każda postać jest nie wiadomo dlaczego, ale ważna, więc trzeba pamiętać), pyta o cel powstania.

*Gerwazy joined to chat*

Gerwazy zręcznie manipuluje słowami księdza Robaka dotyczącymi powstania, kierując nienawiść szlachty przeciwko Soplicom. Bartolini (To nadal Bartek, ale fajna ksywa) podejrzewa Gerwazego o podstęp i staje w obronie Sędziego.

Jankiel stanął po jego stronie, mówiąc, że u Sopliców to cuda się dzieją, jakich oko jeszcze ludzkie nie widzi działo. Ruskie wojsko na podwórku, razem vódę litrami przelewają, hardbasy puszczają, natomiast o Francuzach nic jeszcze nie słychać.

A WIĘC Jankiel proponuje, aby wszyscy się rozeszli, zapraszając zarazem obecnych na przyjęcie wydawane z okazji narodzin syna.

Gerwazy jednak wyrzuca Jankiela i podburza szlachtę przeciwko Sędziemu. Maciek nad Maćkami widząc podstęp Gerwazego i posłuch, jaki wywołały słowa klucznika, wypędza wszystkich ze swego domu oburzony ich głupotą i zaślepieniem. Nadjeżdża Hrabia.

Gerwazy prowadzi szlachtę do karczmy, gdzie następuje pijatyka. Jankiel, Bartek Prusak i kilku ich stronników odłącza się od rozhałasowanego towarzystwa i wymyka się chyłkiem z karczmy. Hrabia zaś wraz z Gerwazym przygotowują szlachtę do zajazdu.