Geçmiş: "17 Nisan 2008"

242 6 5
                                    


Her zamanki gibi yetimhanede bir gündü.Bütün çocuklar yetimhaneye alışmıştı.Fakat Deniz bir türlü alışamamıştı.Alışması hiç kolay değildi.11 yaşında ailesinden ayrı kalması içler acısıydı.Hangi çocuk bu acıyı kaldırabilirdi ki? Deniz içine kapanık bir çocuktu.Ailesinin ölümünden sonra daha çok hassaslaşmıştı.Kendisiyle hiçkimsenin konuşmasını istemiyordu.Onun gibi yetimhanede bir tane daha çocuk vardı.Bu bir kız çocuğuydu.Adı Güneş idi. Güneş kızıl saçlı bir kızdı.Güneş her oyuncak bebeğine ailesinden isim koyardı.

"Esin annem,Emre babam"olarak seslenirdi. Güneş'in bu haline oradaki çalışanlar lakap takıp alay ederlerdi.Güneş böyle durumlarda hep gizli alanlara saklanırdı.Güneş artık son zamanlarda hep bu alanlara gidiyordu.Üzerine artık daha çok gelmeye başlamışlardı.Bir gün Yemekhanede otururlarken birdenbire Deniz ile göz göze geldiler.Bir an birbirlerine baktıklarını bile anlamadılar.Gülümseyen bu iki yüz birden asıldı.Sanki hayatları onlara bir işkence gibi geliyordu.Ailesinin ölümü onları nerelere sürüklemişti.Onlarda istermiydiler ki böyle olsun.Bu hayat böyle geçti.Taki 27 Nisan 2015'e kadar.Çocuklar büyümüş,ve artık özgürlüğe girene kadar...

Karanlık AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin