Dear Diary || JeongHo ✔️

9

- Yazar

Birkaç sayfa daha okuduktan sonra, Jeongin'in yazdığı bir şarkı ile karşılaştılar. Bu şarkının başlığı ilk aşktı  ve bunu Minho için yazmıştı.

Birden Bayan Yang bir telefon aldı ve Jeongin'in uyandığını söylediler. Hastaneye gittiklerinde masadaki bayan onları Jeongin'in odasına yönlendirdi. "Hepinizin girmesi hasta için iyi olmaz." hemşire sakin bir sesle konuştu. Minho öne bir adım atarak, "Ben, ben gireceğim." dedi. Arkadaşları biraz tereddüt etse de onu onaylayınca içeriye girdi. Jeongin'i gördü, her zamankinden daha çok yorgun ve halsiz duruyordu. Bu Minho'nun canını acıtıyordu.

"M-minho?" Jeongin onu odasının içinde gördüğünde büyük bir şok yaşamıştı, onun burada olmasını elbette beklemiyordu. Minho başını eğdi, "Günlüğü okudum." dedi titreyen sesiyle. 

"Vay be, kendimi öldürmeyi denedim ve bu bana söylediğin ilk şey." Jeongin kıkırdadı. Sanırım biraz rahatlamış hissediyordu.

Minho, Jeongin'e doğru yürüdü ve kafasına hafifçe vurdu. "Beni bir daha böyle korkutma aptal, çok ciddiyim! Ne kadar endişelendiğimi tahmin bile edemezsin... Ya ölseydin? Bu düşünceyi gerçekten aklımdan bir türlü çıkaramıyorum. Kahrolurdum Jeongin, sensiz asla yapamazdım yemin ederim...bu yüzden sana çok ama çok sinirliyim! Hatta biliyor musun? Annen bana iş için çok meşgul olacağını söyledi. Seyahate çıkmalıymış, bu yüzden benimle kalıyorsun seni küçük velet! Seni asla bırakmam, yemin ederim ki hep güvende tutarım. Benimle kalmalısın...tamam mı?" Minho gözleri yaşlı bir şekilde, hızlıca art arda getirdiği kelimelerle konuşuyordu. 

Jeongin dediği şeylerle ona kuşkuyla baktı, ama en kadar üzüldüğünü görebiliyordu...

Minho, gözyaşlarının ardından ona baktı ve yutkunarak küçüğüne sıkıca sarıldı. Jeongin'de sarılmasına yavaşça karşılık verdi ve kısık bir sesle kulağına doğru konuştu, "Sadece uyuyalım Minho, lütfen?" 

Minho başını olumlu anlamda salladı...bir kez olsun onun istediğini yapmak istiyordu.

Sonraki bölüm final :D