Just Kidding | ChangLix ✔

17

Felix: Hyung nerede kaldın?
İyi ki 10 dakikaya gelecektin yarım saat oldu 😣

Changbin: Taksideyim bebeğim
Çok trafik var

Felix: Gece gece ne trafiği bu beni kandırmıyorsun değil mi?

Changbin: Seni neden kandırayım Lix
Araba kaza yapmış o yüzden trafik var
İnanmıyor musun bana?

Felix: İnanıyorum 😽

Changbin: Bebeğim geç oldu sen uyu istersen bende anahtar var eve girebilirim

Felix: Hayır seni bekleyeceğim hyung

Changbin: Tamam sen bilirsin
Yarın uykusuzum beni uyutur musun diye gelme yanıma

Felix: Tamam gelmem 😡

Changbin: Hiç bana kızma
Sen böyle etrafta uykulu gezince çok şirin oluyorsun
Seni yememek için zor duruyorum

Felix: Yine o günkü gibi yiyeceksen durma hyung
Çünkü benim çok hoşuma gitmişti
😆😚

Changbin: Bazen bilerek yaptığını düşünmüyor değilim
Bu kadar masum olman mümkün mü cidden?

Felix: Neyi bilerek yapıyorum hyung?

Changbin: Hiç bebeğim
Ben geldim sayılır istediğin bir şey var mı?

Felix: Sen gelsen yeter hyung 😚

Changbin: Bir şey istemediğine emin misin?

Felix: Bir tane çikolata ve muzlu süt alabilir misin? 😄

Changbin: Sadece bu kadar mı?
İstediğin bir şey varsa çekinmeden söyle

Felix: İstediğim şeyi sen eve gelince yapacağım hyung bu yüzden acele et lütfen

Changbin: Lütfen düşündüğüm şey olsun|
Ne yapacaksın?

Felix: Sana kocaman sarılacağım
Sen işteyken seni çok özledim hyungie 😿

Changbin: Beynime sokayım|
Geliyorum bebeğim

~~~

Zili çalmasına rağmen açılmayan kapıya göz devirdi ve anahtarını çıkararak eve girdi genç adam. Bunun olacağını biliyordu, bildiği için de uyumasını söylemişti. Çünkü küçüğü her gece yatağı dışındaki yerlerde uyuyakalıyordu ve ertesi günü bir yerleri ağrıyordu.

"Bir kere de sözümü dinle." Diye yakındı koltukta uyuyan çocuğa bakarken. Sessizce yanına yürüdü. Yüzündeki huzurlu ifadeyi gülümseyerek izledi bir süre. Daha fazla orada uyumasına izin vermeyerek kucağına aldı. Odaya yürürken sarsıntıdan dolayı uyanmıştı Felix.

"Geldin mi?"

"Hayır, hala yoldayım." Çocuğun gözlerini tamamen açıp kaşlarını çatmasıyla hafifçe sırıttı. "Uyumaya devam et."

"İstemiyorum, seni özledim."

Ayağıyla açık kapıyı itip onu yatağa yatırırken saçlarına ufak birkaç öpücük bıraktı. Uykulu Felix şüphesiz en tatlı şeydi.

"Geç oldu, şimdi uyumalısın. Sabah bol bol vakit geçiririz."

"Sarılacağım."

Felix'in bir anda boynuna sarılmasıyla şaşırsa da karşılığını vermekte gecikmemişti. Birkaç dakikalık sarılma ikisine de çok iyi gelmişti. Öyle ki Changbin bir ara onun sıcak kollarında uyuyakalacaktı.

"Biraz daha sarılmaya devam edersek burada uyuyacağım." Demişti omzunu öperken.

"Benim için sorun yok, hyung. Sana dokunmayı seviyorum."

Felix'in açık sözlü olmasına iç çekti ve yanağını okşadı. Kendisi de ona dokunmayı ve hissetmeyi fazlasıyla seviyordu.

Biraz daha sohbet ettikten sonra Changbin üzerini değiştirmiş ve Felix'in yanına yatmıştı. Felix geldiğinden beri birlikte yatıyorlardı ve bundan ikisi de şikayetçi değildi.

"Seni seviyorum hyung."

"Ben de Lix-ah, ben de."

_______________

Yıllar sonra gelen kısacık bölüm 😊 Bugün belki bir bölüm daha atabilirim 😊

~Maria'