Kaan ' ın anlatımı
O gün , o ağaç kırıldığında korkmuştum... hemde çok korkmuştum bir kez daha bir insanın canını yakmaktan cok korkmuştum ... Yanmistı cani belliydi ... Miraslik agac . Asirlik agac benim yüzümden zarar gormustu .
Gözümden 5 sene sonra ilk defa yaş gelmişti ... Neden ağlıyorum? Neden ? O kim ? Kim ki o kiz ... beni ağlatacak ? Gerci , hah ben kimim ki ?
Uzun aynanın karşısına geçtim ve dizlerimi kendime çekip daha fazla ağlamaya başladım. Hıçkırıklarim odada yankılanıyordu . Nefesim kesiliyor du kalbim aciyordu ...
Kaan : AHH A-ABİ !!
Sesimi kimse duymuyordu . Agrim siddetlenmeye baslamisti hemde dayanılmaz derecede .
Kaan : A-ABİ ! YARDIM ET BANA !
Kapım kilitliydi fakat deli gibi yumruklanmaya başladı gözlerim karariyirdu en son duyduğum şey ise
Yosun : KAAN !
