Özledim sizi. Ya sizz?
"Jungkook?"
"Efendim."
"Ben seni"
"Sen beni ne?"
"Ben-"
Bu sadece bir rüyaydı. Rüyamda bile mutlu olamıyordum. Taehyung yine beni sevmiyordu. Of lanet! Sadece birilerinin beni de sevebileceğine inanmıştım.
Beni öptüğünde. Gözlerime baktığında. Hyung dediğinde. Kardeşimi bile düşünmemiştim bi an. Ama şimdi baktığımda ne kadar imkansız olduğumuzu görebiliyorum.
Bugün Jennie eve birkaç arkadaşını çağıracaktı. Umarım Taehyung gelmez. Umarım ayrılmış- tamam saçmaladım sikeyim!
Jennie arkadaşlarının geldiğini söylediğinde üstümü giyinip salona indim. Jeongin'de buraya gelmiş. Onun yanına gidip selam veriyorum.
"Dostum. Özledim seni"diyerek sarılıyor bana. "Ben de" diyorum buruk gibi gülümseyerek. "İyisin değil mi?"diyor kaşlarını kaldırarak. "İyiyim." Gülümsüyorum onun omzuna vurarak.
Daha sonra bizim sınıftan Lisa bize doğru geliyor. Jeongin yine her zaman ki gibi onu görünce ağzı sulanıyor. "Jeongin doğal davran."
"Doğal davransam nasıl anlayacak ona aşık olduğumu"diyor. Ikimizde kahkaha atıyoruz.
Lisa geldiğinde selam veriyoruz. Ve Jeongin lavaboya gitmek üzere yanımızdan ayrılıyor. O gittiğinde Lisa ile sohbet etmeye başlıyoruz.
Sohbet o kadar güzel gidiyor ki bi an bile olsa Taehyung aklımdan çıkıyor. Biz gülüşürken birinin bana baktığını hissediyorum. Yanılıyor da olabilirim ama hemen etrafıma bakınıyorum.
Siktir. Taehyung gelmiş. Ve o çok güzel. İçimde oluşan heyecana engel olamıyorum. Yutkunamıyorum. Nefesimi kesiyor. Gözlerimin içine baktığında kalbimin atışını yavaşlatamıyorum.
Gözleri. Sanki öfke dolu. Birazda hüzün karışmış gibi. Neden böyle baktığını bilmiyorum. Beni bitiriyor. Ama o öfkeyle bakarken bile çok güzel.
Gözlerimi ondan çekerken dudaklarımı ısırıyorum. Eğer ona tekrar bakarsam ölürüm çünkü.
Taehyung anlatımı:
"Kendimden nefret ediyorum."
"Ama ben seni çok seviyorum."
"Öyleyse neden bıraktın beni Anne?"
Nefes nefese gözlerimi açtığımda yanımda kimsenin olmadığını fark etmenin acısı ile tekrar yatağıma uzanıyorum. Kendimi sakinleştirmeye çalışırken yanımda dün geceden kalma su var mı diye bakıyorum. Ama yok. Niye olsun ki?
Küçükken kâbus görürdüm ama Annem bana sarılır, su getirirdi bana. Şimdi ise yalnız başıma kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum.
Dün gecede 4'e kadar uyanıktım. Jungkook yüzünden. Sabaha karşı 5 gibi yattım fakat kabuslarım beni bırakmadı. Yine ayrılamadım çünkü Jennie beni takmadı.
Saat 7 olmuştu. Uykucu olmama rağmen yatakta kalmak içimden gelmiyordu. Ve bugün pazar. Yataktan kalktıktan sonra üstümü değiştirdim ve daha sonra banyoya girip soğuk bir duş aldım.
Şimdi ise kendime kahvaltı hazırlıyorum. Kapı çalıyor. Acaba kim? Saçmalama Taehyung. Ya Jimindir ya da Yoongi. Keşke Jungk- Neyse kapıyı açayım ben.
