დილით:
- გოგოებო ადექით წასვლის დროა.(ჯისუ)
- ვდგები.(ლისა)
ყველა ავდექით მოვემზადეთ და სკოლაში წავედით.
- გოგოებო ცოტას ვნერვიულობ თქვენ?(ჯენი)
- მეც ვნერვიულობ.(როუზი)
- კარგით რა სანერვიულო არაფერია.(ლისა) მალე სკოლაში მივედით. დირექტორმა გაკვეთილების ცხრილი და კარადის გასახები მოგვცა მერე კლასამდე მიგვაცილა.
- აბა ბავშვებო გაგვეცანით.(მასწავლებელი)
- მე როუზი ვარ, იმედია ვიმეგობრებთ.(როუზი)
- ჩემი სახელია ჯისუ,იმედია ვიმეგობრებთ.(ჯისუ)
- გამარჯობათ მე ჯენი ვარ და იმედია ვიმეგობრებთ.(ჯენი)
- მე ლისა მქვია.(ლისა)
- მხოლოდ ეს იყო მეტი არაფერი?( მასწავლებელი)
- კი.( ლისა) შეიძლება უხეშად გამომივიდა მაგრამ არ მადარდებს, რადგან იმ დღის შემდეგ ძალიან შევიცვალე, თითქმის არ ვლაპარაკობ არ ვიცინი და ყველას ვეუხეშები.
- კარგით შეგიძიათ დასხდეთ.(მასწავლებელი) მე და ჯენი ერთად დავჯექით, ჯისუ და როუზი ერთად. გაკვეთილებმა ჩვეულებრივად ჩაიარა. მთელი ერთი კვირა ასე გრძელდებოდა, მაგრამ ორშაბათს შუა გაკვეთილზე დირექტორი შემოვიდა და განგვიცხადა რომ ახალი მოსწავლე გადმოვიდა, ეს მოსწავლე კი ის ადამიანია რომლის გამოც მომიწია ცეკვისთვის თავი დამენებებია. ჯანდაბა ეს აქ რას აკეთებს!
- ბავშვებო გაიცანით ეს მინაა თქვენი ახალი კლასელი.(მასწავლებელი)
- გამარჯობათ მე მინა ვარ. იმედია ვიმეგობრებთ.(მინა)
- მოვკლავ!😠(ლისა) ხმადაბლა ვთქვი მაგრამ როგორც ჩანს ჯენიმ მაინც გაიგო.
- გთხოვ დამშვიდდი.(ჯენი)
- ვეცდები.(ლისა) ქალბატონი ჩემს წინ დაჯდა.
- ჰეი ლისა როგორ ხარ?( მინა) ვაიმე როგორ ირონიულად მელაპარაკება გავწიწკნი შუაზე.
- მეკითხები კიდეც?!😠(ლისა)
მთელი გაკვეთილი ნერვებს მიშლიდა. სამი გაკვეთილის შემდეგ სასადილოში ჩავედით. ვჭამდით როდესაც ის გველი მოვიდა ჩვენს მაგიდასთან.
- ლისა ძვირფასო დამავიწყდა მეკითხა ფეხი ისევ გტკივა?😄🤭(მინა)
- ასე ძაან გაინტერესებს ჩემი მდგომარეობა?!😠(ლისა)
- კიდე გბრაზებულიხარ კონკურსი რომ წააგეთ?🤣(მინა)
- ყველაფერი შენი ბრალი იყო!😡(ლისა)
- შენ უცოდინრობას მე ნუ დამაბრალებ.(მინა) ეს პიკი იყო ჩემთვის ამიტომ ავდექი და ეგრევე სახეში დავარტყი მერე კი როდესაც ძირს დაეცა გადავაჯექი და ისე ვურტყამდი, ბოლოს როგორღაც გაგვაშველა მასწავლებელმა. დამნაშავე მხოლოდ მე ავღმოჩდი და დირექტორთან მოვხვდი.
- სკოლის წესებიდან გამომდინარე იძულებილი ვარ დაგსაჯოთ ამიტომ მოგიწევთ მუსიკალური ოთახი დაალაგოთ. ეხლა შეგიძლიათ გაკვეთილზე შეხვიდეთ და მერე რადგანაც მეტი გაკვეთილი არ გაქვთ მუსიკალურ ოთახს დაალაგებთ.( დირექტორი) კაკვეთილი დაწყებული იყო. კარები უხეშად შევაღე და მასწავლებლისთვის არც მომისმენია და არც არაფერი მითქვამს ეგრევე ჩემს ადგილზე დავჯექი.
- მკაცრად დაგსაჯეს?(ჯენი) ზრუნველი ხმით მკითხა.
- მუსიკალური ოთახი უნდა დავალაგო ამის მერე.(ლისა)
- ცუდია.(ჯენი)
- ხო.(ლისა)
- არაუშავს მეც დავრჩები და დაგეხმარები.😁(ჯენი)
- არა შენ რატო უნდა დაალაგო. არ ხარ ვალდებული.(ლისა)
- კარგი რა ვალდებულება რა შუაშია, ჩვენ ხომ დებივართ, დები კი ყოველთვის ეხმარებიან ერთმანეთს. (ჯენი)
- მიყვარხარ. (ლისა) ჩავეხუტე. ძალიან მიყვარს ეს ადამიანი. ყოველთვის გვერდში მიდგას და არასდროს მარტო არ მტოვებს. მოულოდნელად კარი გაიღო და მინა შემოვიდა. ჩვენს წინ დაჯდა. საშინლად გამოიყურებოდა. ტუჩი გახეთქილი, მარჯვენა თვალთან დალურჯებული, თმა აწეწილი, მოკლედ კარგად მიცემია. მოდით ეხლა მე გავაწვალებ.
- მინა ძვირფასო ეს რა მოგსვლია. ვინ ჩაგაგდო ამ დგომარეობაში?(ლისა)
- პასუხს აგებ!(მინა) მკაცრად და ხმადაბლა წაიწრიპინა.
- მოუთმენლად ველი მაგ დღეს😏(ლისა) საპასუხოდ ცხვირი აიბზუა და შეტრიალდა. გაკვეთილი დამთავრდა და კლასიდან გავედით.
- კარგი გოგოებო თქვენ სახლში წადით მე სასჯელი უნდა მოვიხადო.(ლისა)
- ლის, როგორ დაგსაჯეს?(ჯისუ)
- მუსიკალური ოთახის დალაგება დამავალა დირექტორმა.(ლისა)
- გოგოებო ჩვენც დავეხმაროთ მარტო ხოარ დავტოვებთ.(როუზი)
- არა თქვენ წადით და მეც მოვალ ალბად ერთ საათში.(ლისა)
- კარგი რა როგორ გგონია მარტო დაქტოვებთ?(როუზი)
- კარგი წავიდეთ მაშინ.(ლისა) მთელი ნახევარი საათი ვალაგებდით. ძალიან დავიხალეთ. ეხლა იატაკზე ვზივართ და ვისვენებთ.
- გოგოებო ნახეთ ოთხი მიკროფონია.(ჯისუ)
- არ გინდათ ამ ერთხელ ვცადოთ?(ჯენი) სამივემ მე გამომხედა. იმ კონკურსის მერე სიმღერას შევეშვი.
- ვცადოთ.(ლისა) ძალიან გაუხარდათ.
მე და ჯენი ვრეპავთ, ჯისუ და როუზი ვოკალისტები არიან. ბევრი ვიმღერეთ და ძალიან გავერთეთ. დიდიხანია ასეთი ბედნიერი არ ვყოფილვარ. ჩვენ სიცილ ხარხარში ვერ გავიგეთ როგორ შემოვიდა ვიღაც ოთხი ბიჭი.
- ყოჩაღ კარგად მღერით.
- ეგ თქვენი საქმე არ არის.(ჯენი)
- აქ რას აკეთებთ?(როუზი)
- ჩვენ ვმღერით და აქ ვემზადებით.
- გასაგებია(ჯისუ)
- და თქვენ რას აკეთებთ აქ?
- დირექტორმა ჩხუბისთვის დამსაჯა და აქაურობის დალაგება დამავალა(ლისა)
- თქვენ ალბად მისი მეგობრები ხართ და არ დატოვეთ მარტო ხო?
- რათქმაუნდა არ დავტოვებდით.(ჯენი)
- შეიძლება თქვენი სახელები გავიგოთ?
- არა. (ლისა)
- აბა როგორ მოგმართოთ?
- არ არის საჭირო მივდივართ.(ლისა) კარებთან მივედი და უნდა გამეღო მაგრამ ვერ ვაღებდი.
- გოგოებო არ იღება.(ლისა)
- რას ნიშნავს არ იღება?(როუზი)
- ეს იმას ნიშნავს რომ არეღება ანუ არიღება.(ლისა)
- არა რა ახსნაში ყოველთვის მაგარი იყავი.(ჯისუ)
- რატომ ჩაიკეტა კარები?(ჯენი)
- თქვენ ჩაკეტეთ?!(როუზი) ბიჭებს გახედა.
- არა რატო უნდა ჩაგვეკეტა?
- აბა რატო არ იღება კარები?(ლისა)
- იმიტომ რომ უკვე ექვსი საათია და ამ დროს ყველაფერს კეტავენ.
- ახლა რა უნდა ვქნათ?(ჯისუ)
- როგორჩანს აქ დარჩენა გვიწევს.(როუზი) ოთხივე კარების გვერდით კედელთან დავჯექით. ჯერ როუზი იჯდა მერე ჯისუ და ჯენი, ჯენის გვერდზე მე.
- ახლაც არ გაგვეცნობით?
- მთელი ღამის აქ გატარება მოგვიწევს ამიტომ გეტყვით. მე ჯენი ვარ.(ჯენი)
- მე ჯისუ.(ჯისუ)
- მე როუზი მქვია.(როუზი) ყველამ მე გამომხედა,მიცდიდნენ როდის ვიტყოდი.
- კარგით ხო. მე ლისა მქვია.(ლისა)
- მე ჯიმინი ვარ.(ჯიმინი)
YOU ARE READING
ცხოვრება გრძელდება
Fanfictionამბავი არის ლისაზე. მისი ცხოვრება იცვლება ახალ სკოლაში გადასვლით.იძენს ახალ მეგობრებს და შეხვდება სიყვარულს, რომელიც დიდ ტკივილთან ერთად ბედნიერებასაც მოუტანს.
