|13|

167 58 12
                                    

    Dalga sesleri beynimi doldururken etrafa yeniden baktım. Naoh ile tanıştığımız 7. gündü yani tam 1 hafta. Beni bir sahile getirmişti ve gergin görünüyordu.

Aptal, iddiayı kaybedecekti.

Kayalık bir yere oturduk ve sessizce dalgaları seyretmeye başladık.

"Elle..."

Bakışlarımı Noah'a çevirdim. İçten bir şeklide gülümsemeye çalıştım. Acaba iddiayı kaybettiğinde yüz ifadenen ne olcak Schnapp?

Sırt çantasını kayalıklara koydu ve yavaşça fermuarını açtı. Çantadan çıkardığı kağıtlara anlamsızca baktım. Yüzüme baktı ve gülümsedi.

"Hatırlıyorum" dedi ve elimi tuttu. Anlamayarak kaşlarımı çattım.

"Lise 1'de gördüğüm kız sensin, hatırlıyorum" dedi ve gözlerimin içine bakmaya devam etti. Ama benim senden nefret etmem gerekiyor Noah.

"Etrafa saçılan kağıtlar... Onları değerli birine yazmıştım dedim ya..." durdu. "O kişi lise 1'de yanıma oturup müziğimi dinleyen kızdı" Yapma böyle Noah.

"Ama yüzünü pek görmemiştim o gün. Ama otobüs durağında gördüğüm o yüz kalbimi hızlandırınca anladım" gözlerini denize çevirdi. Atmasana kalbim..

"O günden sonra kayıp müziğimi bulmuştum. Notaların sahibini..."

"O notalar..." dedim şaşkınca "benim için miydi?"

Gözlerime baktı. "Her zaman"

Tekrar bana döndü ve biraz yaklaştı.

"Elle seni seviyorum"

Durdum. Yapacak birşey yoktu. Onu sevdiğimi söyleyecektim. Tam ağzımı aralamışken duraksadım. Ah doğru ya... İddia

Gülümsedim ve Noah'a baktım. Gülümsememe şaşırdı ama oda güdü.

"Noah..."

"Ben senden nefret ediyorum"

K̸a̸y̸ı̸p̸ M̸ü̸z̸i̸k̸ ~Tamamlandı~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin