Part-4

450 82 12
                                    

Zawgyi

.
.
.
.

"မာမား ကိုႀကီးတကယ္​အဆင္ေျပပါ့မလား..."

"ဘယ္အဆင္ေျပပါ့မလဲ သားငယ္ရယ္။ မင္းကိုႀကီးက ဒီတစ္ေခါက္စာေမးပြဲကို ေတာ္ေတာ္ေမွ်ာ္မွန္းထားတာမဟုတ္လား..."

"ဟင္းး..အဲ့ဒီကလူေတြကလည္းေနာ္။ ကိုႀကီး ဒီေလာက္ေတာ္ေနတာကို ဘာလို႔ အာထရာအျဖစ္မေ႐ြးတာလဲမသိဘူး..."

"သူ႕အေၾကာင္းနဲ႕သူ ရွိလို႔ေနမွာေပါ့ သားငယ္ေရ။ စကားေတြေျပာမေနနဲ႕ေတာ့။ စားေတာ့။ မေန႕ကလို ေက်ာင္းေနာက္က်ေနဦးမယ္..."

"ဟုတ္ မား..."

မာမားျပင္ေပးထားတဲ့ မနက္စာကို အားရပါးရစားၿပီးမွ မာမားပါးကိုနမ္း၍ ေက်ာင္းသြားရန္ျပင္လိုက္ေတာ့သည္။

"မာမား ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္။ မြ..."

အေပါက္ဝနားေရာက္ခါနီးမွ အေပၚထပ္ကဆင္းလာသည့္ ကိုႀကီးက လွမ္းေခၚလာသည္။

"အငယ္ေလး ကိုႀကီးလိုက္ပို႔ေပးမယ္..."

"ကိုႀကီး မနက္စာလည္းမစားရေသးပဲနဲ႕..."

"ရတယ္။ ကိုႀကီး ေနာက္မွစားလိုက္မယ္..."

ဒီိလိုနဲ႕ ကိုႀကီးရဲ႕ကားနဲ႕ ေက်ာင္းသို႔ထြက္လာခဲ့ရသည္။ လာတဲ့လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ကိုႀကီးကမ်က္ႏွာမေကာင္းေပ။ အရင္ကတက္တက္ႂကြႂကြေနတဲ့ကိုႀကီးက ယခုလိုမ်က္ႏွာညွိုးေနတာေတြ႕ေတာ့ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးျဖစ္တဲ့ ပါပါးလို နိုင္ငံကိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးခ်င္သည့္ ကိုႀကီးက အာထရာတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖို႔ကို ေမွ်ာ္မွန္းထားခဲ့သည္။ ကံၾကမၼာကပဲ မ်က္ႏွာသာမေပးတာလား ဘာလားေတာ့မသိ။ အခုခ်ိန္ထိ ကိုႀကီး၏အရည္အခ်င္းႏွင့္ဇြဲလုံ႕လကို ဘယ္သူကမွအသိအမွတ္မျပဳခဲ့ၾကေပ။

"ေဒါက္တာခ်ားလ္စ္နဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကို မ်က္မွန္တပ္ေပးဖို႔ေတာ့လိုၿပီ..."

တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြင္းသြားတဲ့ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းရဲ႕စကားေၾကာင့္ ကိုႀကီးဂြၽန္ေျမာင္က ဘတ္ခ္ဟြၽန္းဘက္သို႔တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္လာသည္။ ၿပီးမွ အေရွ႕သို႔ၾကည့္ကာ ကားကိုဆက္ေမာင္းေလသည္။

My Little Thief: Mood Maker (HIATUS)Where stories live. Discover now