"Dırr dırr dırr..." (Eylül, Esin'i arar.)
Esin: "A..."
Eylül: " Şu an nerede olduğunu merak etmemekle birlikte neden geçkaldığını merak ediyorum?"
Esin: " Geliyorum işte sabret. Bakıyorum da dakikliğin tutmuş yine."
Eylül: " Aman her neyse. Ekmek al ve bize gel artık, açlıktan ölüyorum!"
Esin: " Tamam geliyorum hemen."
30 DAKİKA SONRA...
"Dinkdonk, dinkdonk!" (Kapı zili çalar ve Eylül kapıyı açar.)
Eylül: "Sonunda gelebildin. İçeri gir."
Esin: "Bak sana ne diyeceğim. Ekmek almak için bakkala gittim ya..."
Eylül: "Evet ne oldu?"
Esin: "Bizim Kamil Amca'nın evi boşalmış ve yeni birileri taşınıyordu."
Eylül: " Kamil Amca neden evini boşaltıp başka birine verdi ki. Meraketmeye başladım."
Esin: "Yemekten sonra gider bakarız."
BİRKAÇ SAAT SONRA...
Yemekten sonra eve bakmaya gittiler ve olan biteni öğrenmek içinKamil Amca'nın en iyi arkadaşı olan Kasap Orhan Amca ile konuştular.
Eylül: "Orhan Amca, Kamil Amca'nın evi neden boşaldı?"
Esin: "Ve kim taşınıyor biliyor musun?"
Orhan Amca: " Biliyorsunuz insanlar gittikçe yaşlanıyor. Kamil'deyaşlandı artık kendine bakamıyor o yüzden de kızının yanına gitti. Buevi de Levent Bey diye birine vermiş. Ben de kim olduğunu tamtanımıyorum."
Esin: "Bu mahallede yaşayacağına göre zamanla tanırız."
Eylül: "Mahallemiz güzel sonuçta kim olsa yaşamak ister. Neyse OrhanAmca sana kolay gelsin Zuhal Yengem'e selam söyle."
Orhan Amca: " Tamam kızım söylerim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR ANLIK
Short StoryBirbirini seven çift ve hazin sonlarını anlatan bir kitap ile karşı karşıyasınız. Kısa ama okumaya değer bir kitap olduğu kesin. Neyse seni çok tutmayayım da okumaya başla...
