[Unicode]
နောက်နေ့မနက် P'p အိပ်ရာနိုးလာကာ မနက်စာစားရန် အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။ မနက်စာဆန်ပြုတ်အနံ့က ကြီးကောင်ဝင်စ Pp ၏ အစာအိမ်ကို ပို၍ ဆာလောင်လာစေသည်။
"Hmm... မင်းရောက်နေပြီလား "
" အင်း ငါက မနက်စာတောင် ဘွားနဲ့ တူတူစားပြီးပြီ "
" ဘယ်တည်းကရောက်နေတာလဲ "
" ကြာပေါ့ Khun PP ရယ်...သူများတွေက Khun P'pလို အိပ်ပုပ်မကြီးဘူးလေ "
" ဘွားကလည်း "
P'p ကို ဘွားက ပြုံးစစဖြင့် ကြည့်နေသည်မို့ P'p က ဘွား၏လက်မောင်းအိအိကို တွဲကာချွဲမိသွားသည်။
Billkin က ထိုအပြုအမူကို ခပ်မဆိတ်သာ ကြည့်နေသည်။ သူက Billkin အကြည့်ကြောင့် နည်းနည်းရှက်သွားမိသည်။ ဘွားကိုက ဒီလိုပဲချွဲနေကျဆိုပေမယ့် သူနှင့်သက်တူရွယ်တူဖြစ်သော လူတစ်ယောက်ရှေ့မှာ သူ့ပုံစံက အရမ်းများ ကလေးဆန်သွားလားဟု...။
" ငါ မနက်စာစားပြီးရင် သွားကြမယ်လေ...ခဏပဲစောင့်နော် "
" ရတယ် အေးဆေးလုပ်...ငါကရောက်တာစောနေတာ..."
" ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်က အုပ်ဆောင်းအောက်မှာ အပူကြီး မကြိုက်တတ်မှန်းသိလို့ အအေးခံထားတယ်"
" ဟုတ် ဘွား "
စားသောက်ပြီးနောက် Pp က ဂိုဒေါင်ထဲမှ စီးနေကျ ပြိုင်ဘီးလေးကို ထုတ်လာသည်။ Billkin ကလည်း သူ့လိုပဲ ပြိုင်ဘီးပဲဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားက အရပ်အမောင်းလည်း သိပ်မကွာလှသလို လူငယ်ဆန်ကာ လန်းဆန်းလှပနေသော ကောင်လေးနှစ်ယောက်ဖြစ်ရာ လမ်းတစ်လျှောက်မြင်ရသူများအဖို့ မျက်စိပသာဒ ဖြစ်ဖွယ်ကောင်းနေသည်မို့...။
နှစ်ယောက်သားက အကွာအဝေးတစ်ခုထားကာ
နင်းလာခဲ့ကြသည်။ စကားမပြောဖြစ်ကြသည်မို့ စက်ဘီး၏ ချိန်းကြိုးမှ ပွတ်တိုက်သံ၊ စက်ဘီးစမုတ်တံများကြားလေတိုးသည့်အသံသာရှိသည်။ လမ်းကြားထဲမှ ထွက်ကာ လမ်းမကြီးပေါ် ရောက်လာမှသာ ကား ၊ ဆိုင်ကယ် အချို့ကို တွေ့ရသည်။ချောင်ဖရာမြစ်ကို ဖြတ်ဆောက်ထားသည့် တံတားငယ်ပေါ် ဖြတ်ပြီးနောက်မှာတော့ ကိုင်းပင်ရှည်ရှည်အချို့ကို ကဗျာဆန်ဆန်တွေ့လာရသည်။ Pp အတွက် ဒီကရှုခင်းတွေက တန်ဖိုးဖြတ်မရသည့် ကုန်ကြမ်းတွေပင်။
YOU ARE READING
FONDLE
عاطفيةမြတ်နိုးမိခြင်း တစ်စုံတစ်ရာဟာ ပင့်ကူအိမ်ကဲ့သို့ ချည်နှောင်လူးလွန့်ရင်း နူးညံ့သက်၀င်ခြင်းသို့ ....