Erkek Lisesinde Tek Kız

okul

n-ne

Telefonu elimden düşürdüm dayım ölmüşmüydü hemen okul kapısına koştum onu en son orda görmüştüm kapıya gelince dayanamayıp yere düştüm gözlerim sanki açık kalmış bir çeşmeydi sürekli ardı arkasını kesilmeden ağlıyorum acımı ellerimden çıkarıyordum ellerimi yere vuruyo canımdan çok sevdiğim dayım o bana hem anne hem baba olmuştu ben artık bu hayatta nasıl yaşardım o benim bu hayattaki tek ailemdi ben onsuz yaşayamazdım ellerimi daha çok yere vurmaya başladım ve ardından yağmur yağmaya başladı ama ben oracıkta acılarımla kalmak istiyordum ama yanımda birininde olmasını istiyordum o kişi dayımdi ama artık o yoktu beni duyamaz beni göremez beni hissedemezdi

****2 saat sonra*****
Bekçi sürekli içeri geçmemi istiyordu ama geçmiyordum kapıda min jinin bana koşmasıyla dona kaldım o buraya gelmişti hemen beni yerden kaldırdı muhtemelen bekçi çağırmıştı bana sıkıca sarıldı ve herşey geçicek dedi ama bu acı asla geçmezdi ben bugün hem dayımı hemde kardeş dediğim insanları kaybetmiştim min ji benden kendini ayırdı ve hadi gel eşyalarını toplayalım bana gidiyoruz dedi yanlışmışım ben bu dünyada tek değildim benim bir kardeşim vardı ve o beni asla bırakmazdı

-o-onlar iftira hayır

+kanka ne diyorsun tamam geçti her ne yaşadıysan bitti ben senin yanındayım korkma

Min jiye baktım bana gülümsedi ve beni çekiştirmeye başladı bende onu takip ettim bana kalsa onların yüzünü bile görmek istemiyordum ama giysilerimi almam lazımdı odaya girdiğimde hepsi bana hem iğrenerek hemde acıyarak bakıyordu ben ise sürekli ağlıyordum dayımın ölümü zaten sarsmıştı beni bide onların böyle yapması ah kalbimi acıtıyordu min ji bavulu çıkarttı ve eşyaları toplamaya başladı ben ise kanayan ellerime bakıyordum dayımın ölümü hemşirenin sesi hepsi Hepsi başımda yankılanıyordu daha fazla dayanamadım ve bağırarak hayır hayır demeye ağlamaya ve ellerimi yere vurmaya başladım min ji yanıma koştu bana sarılarak susturmaya durdurmaya çalıştı bts ise öylece bakıyordu en sonunda bana öyle sıkı sarıldı ki ben durdum
-min ji canım çok yanıyor neden bıraktı beni bana söz vermişti 1 hafta sonra onda kalacaktım

Sesim titrek ve kısık çıktı min ji bana ne diceğini bilemiyordu sadece geçicek şşt dedi ve sarıldı kać dakika öyle kaldığımızı bilmiyorum ama sonra kalktık o giysilerimi yerleştiriyodu jin ise bana doğru geliyordu

-sakın bana yaklaşma

+elin kanıyor(jin)

-bu seni ilgilendirmeyen bir konu kim seok jin

Jin yüzüme üzgünce baktı ve geri çekildi neden bana karşı digerlerinden daha fazla iyi davranıyordu ama umrumda değildi hemde hiç min ji hala topluyordu bende bir peçete aldım ve yaraya bastırdım minik bir çığlık attım ama hemen sustum hala ağlıyordum ve giysilerimin ıslak olduğunu min ji fark etmiş ki yada yeni aklına gelmiş ki

+üstünü değiştir hasta olacaksın

-ne güzel işte geberip giderim zaten bu hayatta neden varsam

+şşt sakın birdaha böyle konuşma biliyorum acın büyük ama sakın kendine zarar verme yoksa bozuşuruz

+noldu yn neden bu haldesin(j hope)

-seni ne ilgilendiriyor hangi yüzle bunu soruyorsunuz

+seni affetiğimizi falan sanma senin gibi 2 yüzlü birini affedemeyiz(v)

Çocuklar yine beni aşağılamaya başlamıştı yine kalbim ağrıyordu bir tek j hope ve jin susuyordu onlara sizde hakaret edin hadi sizde canımı acıtmaya çalışın dedim hala susuyorlardı ama bi okadarda nefretle bakıyorlardı gidip üstümü değiştirdim
(Giydiğin)