SADECE SEN

9.BÖLÜM Kimdi Bu Çocuk ?

   Müzik odasında hafif bir sessizlik vardı.Benim olduğu yerde sessizlik nasıl olabiliyordu tartışılır doğrusu.Odada ben,Tuğra,Batuhan,Ekin ve Melisa beraberdik.Bir de Elif Hocacım.Seviyodum bu hocayı.Eğlenceliydi.Şİmdi ''Öğretmenler nasıl eğlenceli olur ki?'' diye de düşünenler vardır.Ama işte Elif Hoca eğlenceliydi diğer hocaların aksine.

    Neyse şimdi ben hiç tanımadığım bi çocukla beraber mi şarkı söyleyecektim ? Şarkı söylemeyi severim ama sanki söyleyeceğim kişiyle aramda bi bağ olmasını isterdim.En azından bi kaç gün tanısaydım daha güzel olabilirdi.Garipti.

-Evet çocuklar başlayalım bakalım.Ekin,Melisa ve Batuhan siz seyici misiniz?

diyerek bir giriş yaptı Elif Hoca.

-Ee şey hocam e-evet biz destekçi seyircileriz. 

diyip güldü canım abicim ssjhjs

-Tamam bakalım o zaman şu köşede sanatçılarımızı izleyebilirsiniz.

Bizimkiler başlarını onaylar biçimde yukarı aşağı sallayarak Elif Hocanın gösterdiği köşeye geçti.

-Evet çocuklar ikinizinde yabancı bir şarkı söylemek istediğinizi biliyorum.Bu nedenlee sizin için ''Passenger-Let Her Go'' şarkısını seçtim.

Benim için mükemmel bir haberdi.Çünkü bu şarkıyı çok seviyordum.Hani insanın hep dinleyip hiç sıkılmadığı şarkılar vardır ya bu şarkı da benim için o şarkılardandı.

-Ooo hocam en sevdiğim.

diyerek şarkıyı sevdiğini belli etti Tuğra.

-Ayneen hocam çok severim bu şarkıyı.

diye ekledim.

-İkinize de uyduğuna göre çalışmalara başlayalım.Vaktimiz kısıtlı.Ancak bi iki çalışma yapabiliriz.Hadi bakalım.Öğrenciler önümüzdeki dersten sonraki ilk teneffüste konferans salonunda olacak unutmayıın !!!

_____*****________************_____________******************____________________***************

   Çalışmalarımız güzel geçmişti.Kendimi gerçekten iyi hissediyordum.Şarkı söylemek bana böyle hissettiriyordu.Doğruyu söylemek gerekirse partnerim de kötü sayılmazdı.İnanılmaz bi sesi vardı.Öhöö biraz öhöö yakışıklıydı öhööö.

-Hadi bakalım canlar çalışmalarımız bitti şimdi doğruca koonferans salonuna.

İkimizde konferans salonunun yolunu tutmuştuk.

-Henüz tanışamadık.Aslında seni tanıyordum ama doğal olarak ikimizinde birbirini tanıması gerek.Ben Tuğra.

-Ben de Miray da sen beni nerden tanıyorsun ?

-Şey,abinden tabi.

-Doğru ya sorduğum soruya bak sen.Saçma sapan işte.

Güldü.

-Ben 11-E'deyim ya sen ?

-11-G

-Batuhan'ın arkadaşısın diye seni on ikinci sınıf sanmıştım.Anlaşılan sınıflarımız karşılıklı.

-Sınıflarımızın karşılıklı olmasına sevindim.Batuhan'ın hiç bi yaş küçük arkadaşı yok mu ki ?

diyip gülümsedi yine.

-Tabi var mesela Ekin.

-Galiba Ekin'le baya yakınsınız.

-Evet iyi bi çocuk.Severim onu.

Sanki yüzü değişmişti.Konuyu değiştirmeye çalıştı:

-Ben bi elimi yıkayıp geliyorum.Sahnede görüşürüz.

-Görüşürüz.

   Ne olmuştu şimdi.Neyse şimdi en önemli şey seçmelerdi.,

   Elif Hoca

-İyi şanslar çocuklaar !!

dediğinde Tuğra da gelmişti.Şimdi sahne zamanıydı.

Müzikle beraber şarkıya başlamıştık.Sanırım onun sesinin en büyük hayranı oluvermiştim.Şarkı bittikten sonra gelen alkışlar beni onurlandırmış ve mutlu etmişti.O ne be ağlayacak mıydım? ''Saçmalama Miray,yavrum yapma.''diye başlamıştı iç sesim yine ve yine.

Sanırım bu alkışlar Tuğra'nın sesine hayran olan başkalarının da olduğunu gösteriyordu.Ama bu sese en çok hayran olan bendim bi kere.

   Farklıydı bu ses,bu çocuk.

   Sadece Batuhan'ın arkadaşı mıydı?Yoksa bu çocuğun ardında bilinmeyen gerçekler mi yatıyordu ?

   Kimdi bu çocuk ?