Birşeyler ters gidiyordu.
Biri evin kapısı adeta kırarcasına tekmeliyordu. Sahir hemen Samarı sakladı ve kapıyı açtı. Bu adam da kimdi? Bu, pazar günü Samar'la tanışan arkadaş olan adamdı.
"Hey, dostum sen nerelerdesin? Günlerdir hep seni arıyorum! Adını bile bilmeden seni bulmak çok zor oldu. Adın ne?"
Sahir şaşkındı, bozuntuya vermeden: "Sahir, ya senin?"
"Ben Abhishek. Ah dostum gerçekten çok yorgunum! Dostluğumuz bitmeyecek değil mi?"
"Yo hayır, ama neden bu kadar tedirginsin?"
"Annem ve babam ben çok küçükken öldüler. Çok yalnızım. Bir arkadaşa ihtiyacım vardı. Bu da sensin. Sende çok yalnız görünüyordun. Pazar günü çok eğlenmiştik unuttun mu?"
Sahir olanlara anlam veremiyordu. Bu adam kimdi? Samar çok saftı. Onun saflığından faydalanmak mı istiyordu?
Sahir tam ayağa kalkarken gözüne birşey takıldı. Adamın belinde silah ve ruhsata benzeyen birşey vardı. Evet, bu adam gerçekten tehlikeliydi.
Abhishek telefonunun çalmasıyla ayağa kalktı ve: "Benim gitmem gerek. Sonra görüşürüz Sahir."
Koşar adımlarla evden uzaklaştı. Gerçekten bu adamın amacı neydi?
Samar geldi ve Sahir ona: "Samar, bu adam kim?:
"Pazar günü tanıştık çok iyi ve eğlenceli ama değil mi kardeşim? " Sahir: "Bu adamda hoşuma gitmeyen birşeyler var... Bu adamdan uzak dur." Samar: "Zaten hayatımı çaldın, elimde sadece bir arkadaşım var ve onu da çalmana izin vermeyeceğim Sahir!" Sahir: "Anlamıyorsun Samar! Ben senin, bizim iyiliğimizi düşünüyorum! O adamla görüşmeyeceksin anladın mı!"
Samar ağlayarak odayı terk etti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kal
Adventure"Büyümemde , delirmemde , yalnızlığımda emeği geçen herkesin gözlerinden öperim ." " Küçük bir çocuğun hayat ile mücadelesi...