Bugün asıl büyük soygunu yapacaklardı. Herşey hazırdı. Yola koyuldular ama Abhishek'in onların peşinde olduğundan haberleri bile yoktu.
Samar bankaya önceden gelip saklanmıştı ve kolundaki küçük kamera sayesinde Sahir'i izleyebiliyordu. Sahir geldi. Tam içeri girecekken birisi ona sesleniyordu. Arkasına döndüğünde etrafını polisler çoktan kaplamıştı bile. Tamamen arkasını dönünce ona seslenenin Abhishek olduğunu gördü ve ona yaklaştı. Abhishek: "Sahir, ikizin nerde ha? Bu zamana kadar insanları kandırdığın yetmedi mi? Hadi çağır onu. Oyununuz burda bitti."
Samar olanları izliyordu. Sahir'e bişey olur korkusu ile hemen onun yanına gitti. O bankadan çıkınca herkes onlara bakıyordu. Kimse gözlerine inanamadı.
Sahir ve Samar arabalarına atlayıp oradan uzaklaşmaya çalıştılar. Ama Abhishek onların peşindeydi.
Yolun sonu uçuruma çıkıyordu. Durmak zorunda kaldılar. Arabadan indiler. Abhishek'de motorundan indi ve onlara doğru gelmeye başladı. "Yolun sonuna geldik beyler! Oyununuza son verme vakti geldi sanırım. Tutuklusunuz!"
Samar arkasına döndüğünde birinin ona seslendiğini duydu. "Samar! Seni seviyorum! Neden ikiz olduğunuzu bana söylemedin ha? Lütfen artık kaçma. Sen kötü biri değilsin Samar!"
Bu Katrina'ydı. O da artık bütün gerçekleri biliyordu. Samar ondan ayrılamazdı. Tam ona gidecekken Sahir kolundan tuttu ve "Hayır Samar! Teslim olmayacağız. Bu babamıza ihanet olur biliyorsun. Artık babamızın yanına gitme vaktimiz gelmedi mi kardeşim? Gel benimle.."
Samar ve Sahir uçuruma doğru gidiyorlardı. Abhishek onlara durmalarını söylüyorlardı. Ama onlar el ele verip son kez birbirlerine gülümsediler.
Katrina hayır yapma diye bağırıyordu. Samar ona dönerek "Seni seviyorum Katrina. Sirk artık senin. Orayı artık sen yaşatacaksın. Ve gelirini de kimsesiz çocuklar için harcayacaksın. Sana güveniyorum."
Bu sözlerin ardından uçurumdan kendilerini aşağıya bıraktılar.
Herşey sona ermişti...
Sevgili okurlar! Hikayem burada bitti. Sizleri sıkmamak adına fazla uzatmadım. Bu benim ilk hikayemdi, o yüzden sizlere biraz acemice gelebilir. Okuyanlara şimdiden sonsuz teşekkürlerimi sunarım. :)
Fikirleriniz ve söylemek istedikleriniz olursa mesaj yoluyla veya yorum yazarak bildirebilirsiniz. :)
HOŞÇAKALIN! :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kal
Adventure"Büyümemde , delirmemde , yalnızlığımda emeği geçen herkesin gözlerinden öperim ." " Küçük bir çocuğun hayat ile mücadelesi...
