Uçaktan inmemizle bizi yurda götürecek otobüsün gelmesi gerçekleşmişti. Otobüste yerimi almış, geçtiğimiz yerleri hayranlıkla incelemiştim "Vay be burası neymiş böyle! "
***
Yurttaki odamı Eunshi isimli bi kızla paylaşıyordum ama hala onunla tanışamadım.
***
"Olamaz olamaz ilk günden geç kalamam " söylene söylene okul koridorunda sınıfıma ulaşmak için koşuyordum tam dönecekken az kalsın birisine çarpıyodum ellerini ceplerine sokmuş aşalayıcı bi şekilde beni inceliyordu. Uyuz bi tip ama tatlı duruyodu garip..
-Ş-şey ben az kalsın size çarpıyordum özür dilerim
Ne buda neydi hah olamaz dimi şuna bak hiç bişey demeden gitti
-Aihşş seni hödük!
Sesimin yüksek çıkmasına ben bile şaşırdım etrafımdaki insanlara tepki olarak gözlerimi kısarak gülmüş tatlı olmaya çalışmıştım sanırım işe yaramamıştı daha fazla rezil olmadan sınıfa girdim.
-Nerede kaldın?
Bunu söyleyen Eunshi idi dünden beri benimle ilk defa konuşuyordu 20 saniye şoku atlatmamdan sonra normalden biraz fazla bi ses tonuyla konuşmaya başladım
-Hödüğün biri yüzünden geç kaldım
-Ne dedin sen?!
Arkamdan gelen sese döndüğümde kendime kaçacak delik aramıştım. Bu hödüktü!
Umarım geçişler sorunsuz olmuştur. Birdahaki bölümü bekleyin..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kore'de Hödük
De TodoBu ilk hikayem bazı hatalarım illaki olucaktır lütfen gördükçe beni uyarın . Bazı bölümler gerçekten alıntıyken bazıları tamamen hayal ürünüdür umarım beğenirsiniz ^-^
