Eftelya Soyer,kendime dair bildiğim tek şey bu adım ve soyadım...Soyer ailesinin tek varisiyim,tek çocuk olarak büyümenin kötü yanı her zaman özgür olamamaktır tek ve kusursuz olmanız için size bir sürü emirler verilir yapmanız gerekenler söylenir bu herkesde böyle değil belki ama benim aileme göre öyle kusursuz ve en iyisi olmamı istiyolar özel öğretmenler ve eğitimler alıyorum 6 yaşımdan 19 yaşıma kadar evde eğitim aldım okula hiç gitmedim hiç arkadaşım yok değil bir tane arkadaşım var o da benim gibi başka bir ailenin tek çocuğu ailesiyle benim ailem iş ortağı onunla bu sayede tanıştım ama o benim aksime daha rahat ailesi onun istediğini yapmasına karışmıyor bu yüzden arkadaşım bile olsa beni anladığını sanmıyorum ama onunla arkadaş olmayı seviyorum benim yaşımda bir kız o da , bi sürü arkadaşı var hepsi okuldan hayatı son derece mükemmel Adı Hera. Kendi başına bir çok şey yapıyor ve bu onun için sıradışı değil bense bu zamana kadar evden dışarı bile kendi başıma çıkmadım,dışarıya nadiren çıkıyorum yanımda yardımcımla beraber çıkıyorum çıktığım zamanda,hatta buna o kadar alıştım ki heranın tek başına benim yanıma gelmesine bile şaşırıyorum çoğu zaman....
Hera bugün de bize gelmişti ağustos ayının son haftasıydı liseden mezun olmuştuk (tabi ben evden aldığım eğitimden mezun olmuştum) üniversite sınav sonuçları açıklanmıştı ben aileme ısrar ederek girmiştim sınava, hera hukuk kazanmıştı hayali savcı olmaktı ben sınav sonucuna bile bakmamıştım çünkü kazansam bile ailemin beni üniversiteye göndermiyceğini biliyordum ama gitmeyi çok istiyordum bunu hera da biliyordu. hera bana " Bence aileni ikna edip üniversiteye gitmen gerek hayatının sonuna kadar böyle mi yaşıycaksın" dedi "Ailemi biliyorsun göndermezler hem hiç okula gitmedim üniversiteye gitmesem bişey kaybetmem bu yüzden gerek yok"dedim hera bana uzun bi bakış attıktan sonra "üniversite liseye falan benzemez orda tamamen kendi başınasın her karar sana ait bi sürü değişik kişi var çok fazla arkadaşın olur" dedi üniversitenin nasıl bir yer olduğunu izlediğim dizi ve filmlerden biliyordum hep gitmek istemişimdir bunu heranın bildiğini bilsem de söylemek istemedim çünkü ailemin sıkı yönetimi altında olduğumdan başkalarına bahsetmeyi sevmiyordum sadece gerek yok dedim hera gittikten sonra odamda üniversiteye gittiğimi yeni bir hayat ve yeni arkadaşlıklar kurduğumu, ne okumak istediğimi nerde okumak istediğimi hayal ettim annemle babama ısrar etsem izin verirlermiydi diye düşündüm ve kararımı verdim akşam yemeğinde annem ve babamla üniversiteye gitmek istediğimi söyliycektim verecekleri tepkiden çok korkuyordum ama sormaktan ve ikna etmekten başka çarem yoktu... 2 saat sonra yani saat 7 de akşam yemeği vakti oldu aşağıya indim masaya oturdum annemle babam yemeğini yemeye başlamıştı ben gergin olduğum için yiyemiyordum babam farkedip "eftelya yemeğinle oynamayı bırakıp yemeğini ye kızım" dedi bende annemle babama baktım sakin görünüyorlardı ve ağzımdan kelimeler dökülüverdi "Sizinle bişey konuşmak istiyorum"
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doğruluk Cesaretin Esiridir
RomanceDuvarlarımı yıkıp kendimi tanımaya başladım korkak olduğumu sanıyordum aslında çok cesurmuşum