Merhabaa...
Nasılsınız
Oy verdiyseniz bölüme geçelim mi?
İyi okumalar🌺🖤
Okuduğu şeyle gözlerinden birkaç damla yaşın akmasına izin vermişti. Ama üzülmüyordu. Bu yaşına kadar alışmıştı bazı şeylere
Konuşamamaya, dilsiz lakabı takılmasına, hor görülmeye...
Meyus16: sonunda anlamış olmana sevindim (:
Barann16: ahahah şakacı kız seni.
Yazdığı şeye sadece gülmüştü.
Barann16: yazdığına sevindim Meyus(: hiç yazmazsın sanıyordum..
Baranın yazdıklarına görüldü atıp öğretmenin de derse girmesiyle telefonu kapatmıştı. Gözyaşlarını elinin tersiyle sildikten sonra çantasından dersin kitaplarını çıkardı ve dersi dinlemeye koyuldu.
Derslerin de bitmesiyle eşyalarını toplayıp Sinanlara bakmadan hızlıca sınıftan ayrıldı.
Eve gelmiş yemeğini yedikten sonra sınavların da bitmiş olmasının hissettirdiği rahatlıkla yatağına oturdu. İçi sıkılıyordu. Tek başına yaşadığı bu evde yapabileceği hiçbir şey yoktu.
Baran'ı düşündü istemeyerek söylediğini biliyordu zaten ona çok ta takılı kalmamıştı.
Sadece sorguluyordu bazı şeyleri.
Herkesin Anne Babası varken benim niye yok?
Herkes özgürce konuşabilirken ben neden konuşamıyorum?
İnsanlar konuşarak anlaşırken ben neden yazarak anlaşıyorum?
Diye sorgulayıp duruyordu.Aklına gelen fikirle çalışma masasına oturdu ve bir şiir yazmaya başladı.
Duygularını aktarmış oluyordu böylece her bir şiirine
Anlamazlar yalnız olmayanlar
Bilmezler sessizliğin nasıl ürperti verdiğini
Dinlemezler sessizliğin içindeki asıl sessizliği
Kimse kusura bakmasın
bu kız kağıtlara haykırışlarını yazdı diye.İçindeki sıkıntı biraz da olsa dinmişti. İçindekileri kağıda dökünce rahatlıyordu. Üstündeki o karabulut gitmişti.
Telefonu masanın üstünde titrediğinde istemeyerek açmıştı.
Arayan yengesi Aysun'du.
Akşam yemeğine çağırmıştı Ayda bir veya iki kere gider onlarda yemek yerlerdi. Genellikle sessiz geçerdi.
Amaç abisinin emanetine sahip çıkmaktı. Sahip çıktığını da düşünüyordu.Amcasının bir kız ve bir erkek olmak üzere iki çocuğu vardı.
Emir 10 yaşındaydı siyah saçlı beyaz tenli tatlı bir çocuktu. Şimdiden peşinde koşan bir çok kız vardı. Yaşından daha olgun bir kişiliği vardı. Kimseye yüz vermez
"Bir kişiye Aşık olup onunla evlencem ben" derdi.
Çok ta düşünceliydi.
Asrın amcasında kalırken Emir "ben büyüyünce çalışıp seni en iyi doktorlara götürcem Asrın Abla o zaman konuşacaksın işte"
Diyordu. İçten içe üzülüyordu çocuk..Belçin ise daha 2 yaşındaydı.
Abisine aşık bir çocuktu.
Sarı saçları mavi gözleriyle dünya güzeliydi.
