##Unicode
" ငါ မင်းကို စိတ်၀င်စားတယ်..
ငါတို့တွဲကြည့်ကြမလား..ဇွဲ.."
" ok လေ..အဲ့ဒါဆိုလဲ
ငါတို့တွဲကြည့်တာပေါ့..ရိပ်"
ဒီလိုနဲ့ စခဲ့တယ့် ကျွန်တော်တို့၂ဦးရဲ့ဇာတ်လမ်းလေး...
ပထမဆုံး တက္ကသိုလ်စတက်တယ့်ရက်..
ကျောင်းသားကဒ်မေ့ခဲ့၍ အဆောင်ပြင်ထွက်နေခဲ့ရသည့်
ကျောင်းသားများအနက်..
လည်ကတုံးအမည်းရောင် လက်ရှည်အင်္ကျီကို
လည်ပင်းထိ ကြယ်သီးအစေ့တက်ထားပြီး..
ယောပုဆိုး အမည်းရောင်နှင့် တွဲဖက်၀တ်ဆင်ထားသူ
မည်းနက်သည့် ပိတုန်းရောင် ဆံစတို့အား gel အကူအညီဖြင့် အပြောင်သပ်တင်ထားသည့်သူ
ထိုလူသားဟာ ကျွန်တော့ရှေ့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ရောက်ရှိလာပြီး..
သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်လာသည်ကား...
" ငါ့နာမည် ဇွဲသွေး...
ငါတို့ သူငယ်ချင်း လုပ်ကြမလား.."
ဟူ၍သာ...
ကျွန်တော်လဲ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ပင် မသိလိုက်မိဘဲ ထိုလူသား၏ စကားအားခေါင်းငြိတ်မိလိုက်သည်ထင်ပါရဲ့..
ထို ဇွဲသွေးဆိုသည့်လူသားဟာ ကျွန်တော်ထိုင်နေသည့် နေရာဘေးသို့ အတင်း၀င်ထိုင်လိုက်ရင်း..
" မင်း နာမည် မပြောရသေးဘူးလေ.."
ဆိုပြီး အမေးပြုလာသည်မို့..
ကျွန်တော်လဲ မူပိုင်အပြုံးလေးကို မျက်နှာထက်ချိတ်ဆွဲရင်း ညာဘက်လက်လေးအားကမ်းပေးကာ.
" ငါ့နာမည်က လရိပ်..
ခုကစပြီးခင်ခင်မင်မင်နေသွားကြတာပေါ့..ဇွဲသွေး.."
ကျွန်တော်တို့ ၂ဦး လက်တွဲနှုတ်ဆက်ကြရင်း..
ရင်းနှီးမှု ရယူလိုက်ကြမိသည်..။ ။
ထိုနေ့က ကျွန်တော်သိလိုက်ရသည်က..
ဇွဲဟာ သူ၏ ၀တ်ပုံစားပုံနှင့်မလိုက်အောင်ကို ကလေးဆန်သည်ဟူ၍ပင်......
အဆောင်ထဲလဲ မ၀င်ရမည့်အတူ ကျွန်တော်တို့၂ယောက်အတူ အတန်းလစ်ပြီး
canteen မှာ Game ကစားခဲ့သည်ကတော့
သူနှင့်ကျွန်တော့ကြားက အမှတ်တရလေးတစ်ခုပေါ့ဗျာ..
Gameကစားသည့်အခါတွင် ရှုံးသွားသည့်အခါတိုင်း
ဆူထော်တတ်တယ့် ဇွဲ၏ နှုတ်ခမ်းချွန်ချွန်လေးအား ကြည့်ခြင်းဖြင့်လဲ သူ၏ ကလေးဆန်မှုကို သိနိုင်ကောင်းသိနိုင်ပါ၏..။ ။
