Clematrys - The King's Daughter

Hoofdstuk 2

p.o.v. Lory

We lopen een enorme hal in. Het valt me meteen op dat alles prachtig ingericht is. 'Wauw', zeg ik zachtjes. Ayla geeft een kneepje in mijn hand. 'Hier ben ik dus opgegroeid Lory', zegt mijn moeder trots. Ik glimlach naar haar en het plafond trekt mijn aandacht. Op het plafond zie ik prachtige, gouden schilderingen en verderop staat een enorme trap, bedekt met rood tapijt. Voor de trap staan een aantal mensen. Mijn ouders en ik stellen onszelf voor. Ik maak kennis met Antony: de dikke en ongelofelijk lieve kok, Marvel: de tuinwerker, Anita: de aardige huishoudster en haar hulpje Martha: die erg chagrijnig is. 'Trek je maar niks van Martha aan hoor', fluistert Ayla. Ik begin te lachen en Martha kijkt me geïrriteerd aan. Ayla laat ons een groot deel van het kasteel zien en het is enorm groot. Ik ben erg nieuwsgierig naar mijn kamer en Ayla lijkt het te merken. 'Ik laat Lory haar kamer wel zien Sophia, neem jij Jacob mee naar jullie kamer?' 'Is goed mam, je zult het prachtig vinden Lory', zegt mijn moeder en ze trekt mijn vader mee. Nieuwsgierigheid overspoelt me en ik loop snel achter mijn oma aan richting een van de torens. Ze opent een deur en we lopen samen een wenteltrap op. Boven aangekomen opent ze nog een deur en knikt naar me.

Ik loop de kamer binnen en knipper met mijn ogen. Wauw. In de ronde, maar grote kamer staat een groot en prachtig opgemaakt hemelbed. Verder zie ik een bureau, een enorme inloopkast, een boekenkast en een mooie badkamer. Het is dus een ronde kamer, maar het plafond bestaat uit een koepel van ramen.
Ayla ziet me kijken. 'Dit is een van mijn lievelingskamers', zegt ze tegen me. 'In de nacht kun je de ontelbare sterren heel goed zien.' Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. 'Heel erg bedankt, ik vind het prachtig, het is echt een perfecte kamer voor mij.' 'Ik ga even naar je ouders en Anthony helpen het eten voor te bereiden.' Ayla zwaait nog even en loopt dan de kamer uit.

Ik loop naar het bed en laat mezelf er languit op vallen. Met open mond staar ik naar boven. De lucht is prachtig blauw en de zonnestralen verwarmen mijn gezicht. Snel pak ik mijn witte Iphone 6 uit mijn zak en beantwoord de Whatsappjes van mijn vrienden. Ik maak een paar foto's van mijn kamer en verstuur ze naar mijn beste vriendin Kate. Meteen krijg in een enthousiast appje terug en ik lach. Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Mijn lange, blonde haar komt bijna tot mijn kont en een paar heldere blauw/groene ogen staren me aan. Ik glimlach tevreden. Snel werk ik mijn mascara bij, daarna doe ik een comfortabele joggingbroek aan en trek ik een warm Hollister vest aan over mijn witte topje. Ik pak mijn unicorn-sloffen uit mijn koffer en loop mijn kamer uit.

We zitten met z'n vieren aan een grote, houten keukentafel met een flink bord dampende spaghetti voor onze neuzen. Nadat ik mijn kamer had bewonderd was het al weer tijd voor het avondeten. 'Hoe vind je je kamer Lory?' 'Het is prachtig pap en het plafond is een koepel van glas, echt heel gaaf', vertel ik hem opgewonden. 'Ik ben blij dat je je kamer mooi vind Lory', mijn oma kijkt me stralend aan. Als we klaar zijn met eten ruimen we samen af. 'Ik heb nog iets voor je zestiende verjaardag Lory', zegt Ayla opeens. Ik kijk mijn oma vragend aan en opeens schiet het me te binnen. Ik word morgen zestien, helemaal vergeten. Ik kijk naar mijn ouders maar aan hun gezichten te zien weten zij ook niet wat Ayla voor me heeft. Nieuwsgierig lopen we achter haar aan naar buiten. Naast het kasteel ligt een gebouw dat me nog helemaal niet was opgevallen. Het lijken verdacht veel op stallen. Het zal toch niet. Ayla opent de deur en het licht gaat automatisch aan. Oh my god.

Voor me staat het mooiste paard dat ik ooit heb gezien. Haar witte huid glanst en ze kijkt me nieuwsgierig aan. Ze heeft prachtige, lange manen en een sierlijke bouw. Tranen springen in mijn ogen. Mijn ouders en Ayla komen nu ook binnen en ze kijken me blij aan. 'Wat is ze mooi Lory', zegt mijn moeder. 'Je oma weet wel hoe ze je blij moet maken zeg, jeetje wat een prachtbeest', zegt mijn vader. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Het enige wat ik kan is met open mond naar het prachtige dier kijken. 'I-is ze v-van mij?', ik kijk mijn oma met grote ogen aan. 'Helemaal van jou Lory, je ouders vertelde me dat je zo veel van paarden...' Voordat ze kan uitpraten ren ik naar haar toe en geef het oude vrouwtje een knuffel. 'Dit is de beste dag van mijn leven.' Tranen van geluk stromen over mijn wangen. Ayla begint te lachen. 'Nou komt er nog wat van, ga kennis met d'r maken.' Ik geef mijn oma nog snel een kus op haar wang en loop naar het paard toe. 'Ze heet Aurora', zegt mijn oma. Ik aai zachtjes met mijn hand over haar sierlijke hoofd en ze laat een ontspannende bries horen. 'Volgens mij mag ze je wel', zegt mijn vader en hij begint te lachen. Ik hoor hem al bijna niet meer, zo gefocust ben ik op het dier voor me. 'Wat ben je mooi', fluister ik en Aurora duwt haar hoofd zachtjes tegen mijn wang alsof ze me wil bedanken.