JJK SAHTE SEVGİLİM (TAMAMLANDI)

Ağlayan kızları sevmem ama sen istisnasın

Medya efsane yalnız.

Beni çook sevdiğinizi biliyorum. (Hiç ego yok görüyorsunuz anlatmaya  hiç hiç gerek yok. efjnvsjndkfj)

Neyse şaka bir yana bu bölümde sinir krizi geçirmeye hazırlanın. Özür diliyorum şimdiden. Valla sizi çoook özlemişim. Ben daha fazla konuşmayayım. Hadi bölüme geçelim...

"Kim gelmiş?" dedim ama duymadı galiba ,ben de o yüzden Jungkook'un yanına  gittim.

Kapıya doğru gittiğimde kahkaha sesleri artıyordu.

masum bir şekilde;

"Jungkook." dediğimde jungkook ve kapıdaki çocuk gülmeyi bırakıp bana bakmışlardı.

JK: Efendim Soo mi.

"Ha, yok merak ettim gelmeyince."

JK: Tamam o zaman geliyorum. Soe dan sen de gel içeriye.

SOE DAN: Hyung zaten seninle kapıda konuşmak için gelmedim.

İçeri geçtiklerinde Soe dan dediği çocuğa da kahve yaptım.

JK: Nereden esti Kore'ye gelmek aklına.

SOE DAN: Sevgilin olduğunu duyunca çok şaşırdım. Kang Ji soo'dan sonra yapmazsın sanıyordum.

JK: Yanılmışsın işte. deyip gülümsedi bana bakarak.

SOE DAN: Hyung bana da mı?

JK: Nasıl?

SOE DAN: Hyung babamın BİGHİT'in sahibi olduğunu çok çabuk unutuyorsun. Gerçekten sevgili olmadığınızı biliyorum yani. Yanımda rahat olabilirsiniz.

JK: Yalakalığı bırak da söyle o zaman gerçek Kore'ye gelme nedenini. 

SOE DAN: Yemedin yani senin sevgili yaptığını duyup geldiğimi.(gülümseyip) Özel işler diyelim.

JK: Oww Soe Dan'ımız büyümüşte özel işleri olmuş.

SOE DAN: Abartma hyung.

Sonrasında birbirlerine bakarak güldüler.

"Jungkook ben gideyim artık."

JK: Eee konuşacaktık.

"Boş ver zaten gereksizdi." dedim tedirgin bir şekilde.

Jungkook bana garip bakışlar atmaya başladı.

JK: Soo mi iyi misin? Neden titriyor gibisin?

Gerçekten şuan neden titriyor gibi olduğumu bilmiyorum. Belki de içimdeki korku artık kendini  dışarıya yansıtmaya başlamıştı. 

Anlaşmanın bitmesi yaklaşana kadar hep içimde yaşadım o tedirginliği, korkuyu ama yarın anlaşma iptal edilecek ve ben Jungkooksuz bir hayata tekrardan döneceğim. En çok da bu korkutuyor beni.

Jungkooksuzluk...

Elimdeki kalan tek şansıda bugün kaybetmiştim. Belki ona hislerimi açıklasaydım bir şansımız olabilirdi. Ama artık o da olmayacak.

JK: Ben seni eve bırakayım o zaman.

"Yok. Gerek yok sen Soe Dan ile ilgilen."

JK: Ya saçmalama bırakayım işte.

"Gerek yok. Zaten biraz yürümeye ihtiyacım var" dedim ve koltuktaki çantamı koluma takıp kapıya doğru yürüdüm. Jungkook da arkamdan geliyordu.