JJK SAHTE SEVGİLİM (TAMAMLANDI)

"Ben yeni sevgilisiyim."

Veee yine ben.

Yarın sınavım var ama yeni bölüm yazıyorum çünkü neden olmasın. Merak etmeyin çalışmam gerektiği kadar çalıştım o yüzden bölüm yazabilirim. hfbbsdrhher

Sizi çook seviyorum yia. 💜

Wattpad kullanmadan önce çok büyük bir duygusal çöküntüdeydim kimsenin beni anlayamayacağını düşünüyordum ama sizin sayenizde "iyi ki varsın." demeniz bile o kadar güzel geliyor ki benim için. Yanımdakilerin demesinden çok sizin demenizle mutlu oluyorum. İyi ki uygulamayı kullanmaya başlamışım ve sizinle tanışmışım...

Neyse neyse biz bölümümüze geçelim...

Dün gece olanları iyice enine boyuna düşününce canım mı yanıyor yoksa şükür mü ediyorum ben de bilmiyorum. Dün hem Do-yun uyandı hem de Jungkook'a kötü davrandım. Ben mi çok kötüyüm yoksa insanlar mı çok acımasız bilemiyorum. 

Jungkook'un yaptıklarından sonra hala dün olanlardan dolayı kendimi suçlamam ne aptalca. Resmen salağın tekiyim. 

Ama şu an Han Do-yun benim için her şeyden ve herkesten daha önemli. Onun sağlığının yerine gelmesi benim için çok önemli. Yatağımı topladıktan sonra ayağıma patiklerimi giyip aşağıya indim. Han Do-yun çoktan uyanmış televizyon izliyordu.

"Ne izliyorsun?" diye sorduğumda ürkerek televizyonu hızlıca kapattı ve oturduğu koltuktan zorla kalkarak odaya gidip odanın kapısını kitledi.

Neyi var bu çocuğun ayrıca televizyonu niye kapattı? Salak sanki ben televizyonu tekrar açtığımda neye baktığını öğrenemeyeceğim. 

Koltuğa bir hışımla fırlattığı televizyon kumandasını alıp televizyonu tekrardan açtım.  Sıradan bir magazin programı izliyormuş. Bana mı sinirlendi acaba? Yok, imkanı yok ki. Neyse çok irdelemeyeceğim artık olanları. 

Mutfağa gidip Do-yun'un en sevdiği şeyleri yapmaya çalıştım. Çok iyi yemek yapamıyorum ama olsun emek var sonuçta. Mutfak önlüğünü üzerimden çıkartıp Han Do-yun'un kalması için verdiğim odanın kapısını tıklattım.

"Do-yun kahvaltı hazırladım bize. Hadi gel. Bak bu sefer güzel yaptığıma eminim.... Do-yun" neden ses çıkarmıyor hiç.

"Do-yun... HAN DO-YUN!" ben endişeye kapılarak  Do-yun'a sesleniyorken bir anda kapının kilitinin açıldığını duydum ve kapıyı zorlayarak açtım.

"Do-yun ne kadar korkuttun beni haberin var mı? Neden kapıyı kitledin ki ne gerek var?" dediğimde tepki vermeden yatakta oturmaya devam ediyordu. 

DO-YUN: Özür dilerim duymadım seslendiğini.

"Hah, bakma öyle yavru köpek gibi bana... Tamam affediyorum ama kahvaltı yapalım artık sonra da doktor kontrolüne  gitmemiz lazım. Anlaştık mı?" dediğimde karnını tutarak başını salladı. Sonrasında benden destek alarak oturduğu yataktan kalktı.

Kahvaltı masasına oturduğumuzda Han Do-yun önce gözleriyle kahvaltı masasını süzdü sonrasında bir şeyler atıştırmaya başladı.

HAN DO-YUN: Bu kadar güzel yapabileceğini beklemiyordum açıkçası kendimi zehirlenmeye hazırlamıştım.

deyip sırıttı.

"Ha ha ha. Ne kadar da komiksin ya Do-yun. Bir kere ben yeteneksiz değilim ve kahvaltı hazırlayabilirim."

HAN DO-YUN: Ama başta yumurtaları yakarak değil mi?

"Na-nasıl?"

HAN DO-YUN: Yumurtaları başta yapamayıp yaktığını biliyorum Soo Mi.