Onu nerede bulacağımı biliyordum.Herzaman ki gibi canı ne zaman neye sıkılsa onu uçurum kenarında buluyordum.eşyalarımı toplayıp hemen bir taksi çağırdım.Telefonu elime alıp ebruyu arıyordum.Aramalarım 100 olmuştu ama bir cevap yoktu.
-''bunu bana yapma'' Ebru lütfen orada ol diye içimden geçirirken gideceğim yere yaklaşmıştım.
Aklıma gelmiyecek birşey meğersem o ayaz benim ayazım mış . Bunu Ebruya yapamazdım. Ama kendimede bunu yedirecek kadarda gücüm yoktu.gerçekten ebruyu bu kadar seviyormuydu ?
Kendimi kaybetmiştim.Manzara o kadar acı vericiydi ki gözyaşlarıma hakim olmayı bile beceremiyordum.İlk aşkımı en yakın arkadaşımın kollarında görmek beni ölmekten beter etmişti.
Ayazı ortada bırakamazdım.Belliki birbirlerini çok seviyorlardı.Benim o aşkın içinde yerim yoktu. .eskiye dönmekten korkuyordum.
-Allahım şuraya bak ya doğru düzgün aşık olmayı bile beceremiyorum .Gerizekalısın kızım işte SEN ...Diye kendime hakaret saydırıyordum .Acaba bu kadar hakareti hak ediyormuydum ?ne olursa olsun ebru benden vazgeçmezdi allahım ben napıyorum !
Hayal kırıklıklarımın içinde boğulurken taksiye atladım.Buradan bir an önce uzaklaşmam lazımdı .eve geldim kapıyı annemin açmaması ıçın dua ediyordum şimdi yüzlerce soruya boğucaktıkı malesef annem açtı.
-kızım bu ne hal ?
-birşey yok anne ! diyip odama çekildim.
Halsizdim .18 senedir Bu kadar ağladığımı hatırlamıyorum .Halada ağlıyordum canım acıyordu. Son ses müzik açıp kulaklığımı taktım. Uyumaya ihtiyacım vardı ama uyuyamıyordum.Belkide ölüden beterdim. Kalbim AYAZ dayken aklım EBRU daydı.
-Allahım bi yol göster. Ben sadece biraz sevilmek istemiştim.Belkide çok şey istedim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çığlık
Lãng mạnBeklentilerim beni aşmıştı.Ne ben biliyordum ne istediğimi nede her gece çığlıklarımı duyanlar.kendimi kaybetmiştim. yaşamaktan, beklemekten, saçmalamaktan bıkmıştım.kimse anlamıyordu ne istediğimi. istediklerimi yapamıyordum ama yapcaktım. kendime...
