I'm inlove with a cult

Chapter three

Preparation:

Tirana's Point of view.

"Ana, Ana"

"Paggumaling talaga ang mga binti ko, ikaw ang una kong isasayaw. Ilalakad kita sa altar, pakakasalan kita"

"Tiana!"

"A-Alice, yung batang lalake"

Plackk*

Isang malakas na sampal ang inabot ko kay Alice. Bumungad saakin ang nag aalalang muka ni Alice. Saka ko lang napag tanto na nasa higaan ko na pala siya.

"Tiana, binabangungot ka." nag aalalang wika ni Alice.

"P-Pero Alice, masasagasaan siya. Hindi na nga siya nakakalakad eh."
lumapit siya saakin, sumandal ako sa balikat niya at dun humagulhol ng sobra sobra.

___

Inabutan ako ni Alice ng isang basong tubig at agad ko itong nilagok.

"Okay kana ba, Tiana?" nag aalalang tanong niya, habang ipinapatong ang walang lamang baso sa table na nasa tabi lang namin.

"Oo, salamat Alice." ngumiti ako sakanya, sinuklian niya naman ako ng isang napaka sarap na yakap.

"Pinag alala mo talaga ako, Tiana. Kanina kapa umuungol na dahilan, kaya ako nagising. Umakyat ako sa higaan mo at nakita kitang naghahabol ng hininga, at umiiyak narin." siya naman ngayon ang umiiyak.

Agad ko siyang pinakalma gaya ng ginawa niya saakin kanina. Habang pinapakalma ko si Alice ay inalala ko ang aking panaginip.

Una, may isang batang lalake akong kalaro, nag kukwento siya sakin ng kung ano ano. Sinabi niya saakin na pag gumaling ang binti niya ay ako ang una niyang isasayaw, at pakakasalan niya rin daw ako. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit ako nagkaroon ng ganong klaseng panaginip. At ang pinag tataka ko ay kung sino si Ana.

Sino ang Ana'ng iyon?
Sino ang batang lalake'ng iyon?

Pilit kong inalala ang muka ng batang iyon, ngutin ang tanging lumalabas lamang ay ang blur niyang muka.

"Tiana, hindi ko kakayanin na mawala ka sa piling ko. I think kung mawawala ka saakin or kung iiwan mo ko ay parang patay narin ako." Pinipilit niyang hindi na muling umiyak ng humarap siya sakin.

"Ako rin, Alice. Ikaw nalang ang itinuturing kong pamilya, kaya parang patay narin ako kapag nawala ka." Nilaksan ko ang loob kp dahil alam ko na baka ay umiyak nanaman ako.

Sa tingin ko talaga ako na ang pinaka swerteng tao sa buong mundo. Wala man ang totoo kong pamilya, ay meron naman akong Alice na nandyan oara damayan ako sa ano mang hirap at ginhawa.

Nag papasalamat talaga ako kay god, sapagkat pinagtagpo niya kami ni Alice. Nag papasalamat din ako dahil nabuhay ako sa mundong ito, at sa ganun ay nakilala ko si Alice.

Hindi man ako lumaki na kasama ang aking pamilya, atlis ngayon may kasama akong lalaki at yun ay ang matalik kong kaibigan.

___

Six day before graduation:

"Student's, paki pasa na ang mga approval paper na ibinigay ko sainyo." utos ko sa aking mga kaklase.

After class break, na ngayon, at kailangan ko ng makuha ang mga aproval paper para maibigay narin kay president Andru.

Agad nag tayuan ang mga kaklase ko at ipinatong sa desk sa harapan kung saan ako naka tayo. Pinanood ko lamang sila.

Nang matapos ang pagbabalik saakin ng mga papel ay katulat parin ng dati. Ang iba ay nag kukwentuhan, ang iba naman ay gamit ang kani kanilang mga gadget's at ang iba naman ay inaayos ang kanilang mga gamit.