Genç çocuk zilin çalmasıyla beraber derin bir oh çekti ve kafasını sırasından kaldırdı. Herkes çoktan bıkmış duruyordu.
"Of neredeyse uyuyacaktım derste, sonunda bitti de kurtulduk!"
Bunu diyerek ona doğru gelen arkadaşına baktı. Sarışın çocuğun siniri yine üzerindeydi.
"Sakin olmalısın Baku, hepimiz sıkıldık ya."
Etrafındakiler de onda katılıyor gibi kafalarını salladılar. Kirishima'nın gözleri sevdiği kişiyi, Kaminari'yi aradı onun her an ne yaptığını bilmek istiyordu fakat yakın bile değillerdi. Biraz daha etrafına bakındı fakat sınıfta değildi bu yüzden o da bir sonraki dersin kitaplarını almak için dolabına yöneldi.
Dolabın kapağını açmasıyla yere düşen kağıt parçasına baktı. Zarftı düşen. Merakla eline aldı. Üzerinde ince uçlu sarı bir kalemle çizilmiş kalp vardı. Okumaya başladı.
"Merhaba Kirishima...
Sonunda buradayım ve tahmin edebileceğin üzere bunu yazmak benim için hiç kolay değil. Hatta şu an ellerim bile titriyor yazarken! Fakat artık sessiz sessiz bir köşede seni izlemektense harekete geçmeye karar verdim. Böylesi daha iyi olur değil mi.. tabii buna 'hareket' denir mi emin bile değilim.
Seni ilk gördüğüm an biliyordum aslında sana karşı oluşacak hislerimin arkadaşlıktan farklı olacağını. Fakat daha önceden bu hissi hiç tatmadığım için belki, anlayamamıştım içimdeki o heyecanın sebebini. Saçların, gülüşün hatta bazen etrafındaki insanları güldürmek için yaptığın aptallıklar bile beni her defasında sana daha çok aşık olmama itti.
Fakat bu duyguları yüzüne söyleyecek cesaretim yok Kiri, umarım anlayışla karşılarsın. Sen hep mükemmelsin, her şeyin harika. Bilmiyorum.. hatta bazen seni sevmeyi bile hak etmiyor gibi hissediyorum. Hep benden daha iyisin. Benimle grup projeleri ile ilgili konuştuğunda bile kalbimin hızla çarpmasına engel olamıyorum. Belki bunlar sana çok saçma gelecek ama bu dediklerimde ciddiyim.
Bunları yüzüne söyleyemememdeki en büyük sebep ise seni zaten seven bir sürü kişinin olması. Hepsi çok akıllı, güzel ve yetenekli kişiler. Ben ise benimle konuşmayan çocuğun tekine aşık olan bir aptalım.
Beni asla benim seni sevdiğim şekilde sevmeyeceğini biliyorum fakat yine seni seviyorum.
Hoşça kal"
Şaşkınlık içerisinde mektubu okuyan çocuk etrafına bakmak üzere kafasını kaldırdı. Bunun bir şaka olduğunu düşünmüyordu fakat yine de inanası gelmiyordu. Aldırmayıp mektubu eliyle buruşturup çöpe attı ve kitaplarını alıp sınıfına geçti.
+slm, bunu berfin için yazıyorum umarım ben bunu bitirmeden önce çoktan angst olmayan bir kirikami okumamışsındır eğer öyleyse bir kenara oturup ağlarım. boş yere yazmış olmak istemiyorum tşk bb
-evt okumuş bile ama neyse
+şu mektup olayını bir yerden esinlenerek(?) yazdm fakat zaten olaylar apayrı bu yüzden sorun olmaz diye düşünüyorm..?
-bölüm isimleri mektubun yazılan kaçıncı mektup olduğunu gösterecek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love letters||kirikami
Fanfiction"Merhaba Kirishima... Sonunda buradayım ve tahmin edebileceğin üzere bunu yazmak benim için hiç kolay değil. Hatta şu an ellerim bile titriyor yazarken! Fakat artık sessiz sessiz bir köşede seni izlemektense harekete geçmeye karar verdim. Böylesi da...