"Selam Kirishima!
Sanırım sen de alıştın artık bana... ama bu iyi bir şey sanırım. Şimdi sana canımı acıttığın için değil, beni mutlu ettiğin için yazıyorum. Beni bu son bir haftadır çok mutlu ediyorsun.
Bana çok farklı davranıyorsun ve bu beni o kadar mutlu ediyor ki! Belki de farkında bile değilsindir ama umarım böyle davranmayı bırakmazsın.
Aslında sen bana böyle davrandıkça ortaya çıkıp sana karşı hissettiğim her şeyi anlatmak istiyorum ama öyle olursa her şeyi mahvederim değil mi? Böyle bir aptallığı asla yapmam! Seninle biraz da olsun yakınken bir anda aramızı bozmak istemiyorum çünkü.
Umarım sen de artık Baku'nun peşini bırakıp gözünün önünde olanı görebilirsin :)
Kendine çok iyi bakkk~"
Kirishima yine sırasında oturmuş mektubu okuyordu. Artık sınıftaki herkesin bu mektuplardan haberi vardı, hatta Baku biraz kıskansa da belli etmemeye çalışıyordu. Baku bir yana Kirishima'nın tek istediği Denki'ydi. Onun da dikkatini çekmeye çalışıyordu bu mektuplarla fakat o umursamıyor gibiydi.
"Kirishima-kun yine mi bir mektup! İnanamıyorum, bu kişi seni cidden çok seviyor olmalı."
Denki ile beraber sınıfa giren Deku söylemişti bunu. Kiri ikisini görünce gülümsedi.
"Denki, senin bu kişinin kim olduğuyla ilgili bir fikrin var mı?"
"B-ben mi- ben bilmiyorum ki?! Ben nereden bilebilirim, sorduğun soruya bak!"
"Tamam üzgünüm, bu kadar sinirleneceğini düşünmemiştim."
Kiri somurtarak mektubu çantasına kaldırdı ve zilin çalmasıyla kitaplarını çıkartıp önüne döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love letters||kirikami
Fanfiction"Merhaba Kirishima... Sonunda buradayım ve tahmin edebileceğin üzere bunu yazmak benim için hiç kolay değil. Hatta şu an ellerim bile titriyor yazarken! Fakat artık sessiz sessiz bir köşede seni izlemektense harekete geçmeye karar verdim. Böylesi da...
