Af

47 2 4
                                    

Nerdeyim, ne yapacağım, ne olacak... Hiçbir şey bilmiyorum. Ama çok heyecanlıyım ve çok mutluyum. Eğer Isabella'yı ikna edip 2 ay içerisinde getirebilirsem.... Dünyalar benim olacak...

Isabella'nın yerini bir arkadaşımdan öğrendim. Hala Delhi' de.  Planım yanına gitmek ve ona olan aşkımı ilan etmek ^^ 2 ay değil 2 hafta bile süreceğini sanmıyorum.. Hey, öyleyse ne bekliyorum?.

*  *  *

-Uçaktan iner-

İşte Delhi.. Burası çok güzel bir yer. Isabella gitmek için doğru yeri seçmiş

Vee, işte burada kalıyor olmalı. Burası... Adeta bir villa. Tek başına burada ne yapıyor ki? Her neyse kapıyı çalayım.

<Kapı çalınır>

Bayan : Buyrun, kime bakmıştınız?

Rupert : Ben Isabella'ya bakmıştım.. Burda mı?

Bayan : Kendisi Dumba köyüne yardım için gitti... 3 ay orda kalacak.

Rupert : Neee.....

*  *  * 

Olamaz... Bu nasıl bir aksilik böyle?.. O köye gidip Isabella'yı ikna etmeden hiçbir yere GİTMİYORUM. Isabella inatsa ben bin kat daha inatım.

-Rupert o köye gitmek için yola çıkar. Yolda bazı arkadaşlarla karşılaşır ve Isabella'nın tam olarak yerini öğrenir.-

<Köy girişinde>

Sokak çocuğu : Baaayııım! Nerden geliyonuz siz? Tanıyamadık sizi de 

Rupert : Tatlı çocuk seni. Ben bir arkadaşımın yanına geldim. Isabella Fairchild! O burada mı?

Sokak çocuğu : Aaah şu güzel yardımsever anne! Evet burda. Hatta şurda sergi açıyoruz. Sende gelsene abi!

Rupert : Geleyim hadi.

*  *  * 

Isabella : Aferin sanaa. Çok güzel olmuş bu.. Sergide kesinlikle yer almalı!

Çocuk : Teşekkür ediyom Isabella annee! 

*Rupert Isabella'yı uzaktan bir süre izlemiştir.*

S. çocuğu : Isabella anneee! Bu şık görünümlü amca seni görmeye geldi! 

Isabella : Ki-  *Isabella Rupert'i görür. Şaşkınlıktan konuşamaz.*

Rupert : Yeniden merhaba

Isabella : ... Rupert?! Burda ne işin var?

Rupert : Seni görmeye geldim. Şey.. biraz konuşabilir miyiz?

Isabella : Tabi.

*  *  * 

Rupert : Isabella... Biliyorum. Yıllar sonra karşına çıktım. Seni çok üzdüm.. Sana her şeyi anlatacağım. Senden sonra... Yıllar sonra ben seni sevdiğimi anladım! Benim için çok zordu.. Yani aşka inanmayan birisi için.. Seni çok aradım ama ulaşamadım. Sonra böylece hayatını mahvedemem diye düşündüm.. Hala da düşünüyorum. Ama dayanamıyorum Isabella, olmuyor! Sensiz geçirdiğim günlerin aslında ne kadar sıkıcı olduğunu anca kafam anladı. Anca sana geri dönecek cesareti kendimde buldum... Her şey için özür dilerim. Benimle evlen. Lütfen bitsin artık bu işkence.

Isabella : Rupert... Üzgünüm.. Ama çok geç..

Rupert : Geç değil! Isabella geç değil lütfen böyle söyleme!...

Isabella : Ben başkasıyla evleniyorum!

Rupert : Ne.....

Isabella : Üzgünüm. 2 ay sonra beni evlendiriyorlar.. Elim kolum bağlı. Birbirimizi unutmalıyız.. Bu.. Belkide daha iyi!

Rupert : Isabella ne saçmalıyorsun?! Ben seni hayatım boyunca unutmayacağım ve seni almadan hiçbir yere gitmem. Sadece söyle, sende beni seviyor musun? Hala..

Isabella : Ben hep seni sevdim.. Bedenim burdaydı ama kalbim hep senin yanındaydı. Bunun lafını bile etme. Ama nasıl birlikte olacağız?

Rupert : Orası biraz zor... Benide biriyle evlendiriyorlar..

Isabella : Cid- 

-Isabella'nın kocası gelir-

Ranbir : Isabella hayatım gelinlik seçecektik nerdesin?

....

Aşk ParkuruHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin