"ဒီအိမ္မွာ ေနသြားတဲ့ ကင္နမ္ဂြၽန္လား။မေန႔ကေလးတင္ အိမ္႐ွင္ကို ကမန္းကတန္း ေသာ့ျပန္အပ္ၿပီး တက္သုတ္႐ိုက္ ေျပာင္းသြားတာပဲကြယ္။ေကာင္ေလးၾကည့္ရတာ ရည္ရည္မြန္မြန္ေလးပါပဲ......ရာဇဝတ္မႈေတြ ဘာေတြနဲ႔ ၿငိစြန္းေနတာမ်ိဳးလည္း မ႐ွိေကာင္းပါဘူး"
သူသည္ သေဘာေကာင္းသည့္ ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးႏွင့္ စကားေျပာၿပီးေနာက္ သက္ျပင္းေမာႀကီးကို ခ်လိုက္မိသည္။ထိုအမ်ိဳးသမီးႀကီးကလည္း သူ႕ကို သနားသလို ၾကည့္လာ၏။
သူမသည္ ေအးစက္ေနပံုေပၚသည့္ သူ႕ကို အိမ္ထဲဝင္၍ ေကာ္ဖီေႏြးေႏြးေလး တစ္ခြက္ေသာက္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚသည္။သူ ယဥ္ေက်းစြာ ျငင္းလိုက္ၿပီး ထိုေနရာမွ ထြက္ခဲ့ေတာ့၏။ထို႔ေနာက္ ဂြၽန္႔အိမ္တြင္ ခ်ိတ္ထားသည့္ အိမ္ငွားမည္ဟူေသာ စာတန္းေအာက္မွ ဖုန္းနံပါတ္ကို ဆက္ၾကည့္ဖို႔ အေတြးေပါက္သြားသည္။
သူသည္ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးတစ္စြန္းတစ္စ ျမင္လာရေလသည္။ထိုဖုန္းနံပါတ္ပိုင္႐ွင္မွာ အိမ္႐ွင္ဆီသို႔ တိုက္႐ိုက္ေရာက္သြားခဲ့ၿပီး သူသည္ နမ္ဂြၽန္သြားႏိုင္သည့္ ေနရာကို အရိပ္အႁမြက္ ေျပာျပခဲ့၏။
"သူဘယ္မွေတာ့ သြားႏိုင္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး။ဒီရာသီက ရထားလက္မွတ္၊ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြ ရႏိုင္ဖို႔မလြယ္ဘူးေလ။ဒီၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ ႐ွိဦးမွာပါ...........ဒါေပမယ့္ သူခဏခဏသြားတတ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုေတာ့ သိထားတယ္။အဲ့ဒီမွာ သူ႕အသိအကြၽမ္း႐ွိမွာပဲ မင္းသူတို႔ကို ေမးၾကည့္လို႔ ရတာေပါ့"
သူသည္ ေက်းဇူးတင္လြန္းသျဖင့္ ထိုလူကို ထိုင္ေတာင္ ႐ွိခိုးခ်င္သြား၏။
"ဟုတ္ကဲ့......လိပ္စာေလး တစ္ဆိတ္ေလာက္ ေပးလို႔ ရမလားဗ်"
"ကင္းဒရစ္ေဆး႐ုံတဲ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ"
ေဆာ့ဂ်င္မ်က္ႏွာေပၚမွ အေပ်ာ္လုံးဆို႔ေနေသာ အျပဳံးသည္ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ခဲသြားရ၏။
ေဆး႐ုံ.........
ဂြၽန္က ဘာလို႔ ေဆး႐ုံသြားရမွာလဲ။
________________Heart of My Present
"အျပင္ထြက္မယ့္အစား ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္မွာပဲ ဆြဲလို႔ရသားနဲ႔"
YOU ARE READING
Heart of my Present(Eden Contest)
Fanfictionသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ရဲ႕ ႏွင္းေတြၾကားထဲ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကေလးငယ္....ကိုယ္မင္းအတြက္ ဆန္တာဆီက လက္ေဆာင္ယူခဲ့တယ္။ "ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္"ဆိုတဲ့ မီးစာေလးတစ္စေပါ့ ထာဝရအတြက္ေလ။ Cover by Jaejoong Htike
