ânsızın kurşunlanan kuşlar gibiyiz münevver
tamamlandı. tutunacak bir yerim kalmadı benim münevver, elimi tut n'olur./23
tamamlandı. tutunacak bir yerim kalmadı benim münevver, elimi tut n'olur./23
tamamlandı. "karanfil," dedi alnını alnıma yaslayarak, "kafanın içinde dönüp duran şeytanları susturacağım. onların yerine geçmek mecburiyetinde kalsam bile, onları susturacağım." nefesi dudaklarıma vurduğunda gülümsedim, "Bay Süleymanov," dedim, "ay 23'e vardığında, günbatımında bir şeytan doğuracağım. beni bulduğun...
tamamlandı. senin o od tutup yanan yüreğin var ya hacer, bu çulsuz ahmet'in elinde ayağında yaşayacak güç bırakmadı./23
tamamlandı. avuç içlerin kan, intiharın yamuk, lavinia./23
{Tek bölümlük, Tamamlandı.} güzel gülüşlü Mustafa o günden sonra elinde çiçekleri, dilinin ucunda da söyleyemedikleriyle kalakalmış.
masal, tamamlandı. sen gittiğin gün, bu kentin gövdesini karanlığa boğmak için, evimizi yaktım, ayçiçeği./23
tamamlandı. görüyordum, görüyordum rose, bir kırlangıç, avuçlarındaki çizgilerden başlıyor.. kirpiklerinde yığılan renksizliğedek senden bahsediyordu tanrı'ya-/23
karalama, tamamlandı. gözlerimi kapattım, müziği kestim, sesimi yuttum- ansızın bir infilâk./23
kısa hikâye, tamamlandı. yıl 1983'dü, aylardan ağustos, günlerden 23'dü ve züleyhâ o akşam ansızın yusuf'un göğsüne düşüvermişti./23
tamamlandı. hâyyam; tanrı ile aynı içki masasına oturmanın günâhı, kırk kez aynı yerden düşmekse kuyuya, kırk kez düştüğüm kuyudan kırk birinci kez çıkmayı da bilirim. havva'nı âdem'in omurgasından yaratmakla, âdem'in omurgasında yangın çıkardı tanrı. yüzyıllardır aynı yangının ortasına on üç kez diz çöktüğümüzden ols...