Kitabın eski adı: Soytarı Krallar ve Soytarılar... Zaaflar ve sonlar. Ölmek ve yaşamak... Hepsi maskelerin ardındaki yüzün elindeydi. "Oyun başladı" dedi Joker ve arından bir silah ateşlendi, bin kişi öldü. Karanlık yükseldi, aydınlık toprağa gömüldü. "Oyun bitti," dediler sonra. Peki ya kim kazandı? Kötülük mü yok...
TAMAMLANDI! Terk edilmenin yakıcı gerçekliğini avuç izlerinde taşıyan, bir tek geçmişinin sahibi olan Milay Karan, günün birinde onu gerçeklerinden ayıran iki kişiyle tanışır. Gerçekler olmadan hayat çok daha güzeldir, çoğu zaman bir şeyleri bilmemek insanı yaşatır, masallar bazen göz kamaştırıcı. Fakat günün birinde...
Hayaller, umut, geçmiş ve gelecek. Geleceğimi kurmak için geçmişimi yok saymam lazım. 🌌 Eftalya... Hayatını düzene koyduğu zaman kapısını aşk çalmış o kız. Sizce bu aşkına sahip mi çıkıcak yoksa.... 🃏 054*******: yiğidi öldür hakkını yeme çok yakışıklısın be. 054******* : Ama öyle...
Tüm insanlık yalan üzerine kurulu. Bastığımız toprak, soluduğumuz nefes. Aldığım her emanet nefes onu anımsatıyor bana. Camın açıkta bıraktığı boşluk kadar görüyordum gök yüzünü. Ayaklanarak odanın çıkışına adımladım. Oturma odasına adım atacaktım ki gördüğüm manzara, emanet olan nefesimi kursağımda bıraktı. Eller...
(+18 cinsellik ve şiddet!!) ~•Can l kiss you, before l kill you..? 'Kötü deyin, bencil deyin, zalim deyin.. Ne derseniz deyin. Hepsiydim. Kötüydüm. Ama en azından bunda çok iyiydim.' İki katil.. İki acımasız insan.. Yeraltının iki lideri.. Savaştan aşk doğar mıydı gerçekten de?
"Erkek seviştikçe sever, kadın sevdikçe sevişir." +18 içeren sahneler vardır. ♤♧♤ Soğuk dudakları boynumda kavurucu izler bırakarak dudaklarıma uzandığında ayak parmak uçlarıma yükseldim. Tenimi sarıp sarmalayan heyecan vücuduma tatlı bir titreme bahşederken kalbimin ritmi hızlanmış, sanki sadece onun için atıyormuşca...
"Eğer hemen şimdi dediklerimi yapmazsan..." Solukları hızlanmıştı. Dudaklarını kulağımın arkasında hissettiğimde kendimi çekmeye çalıştım. "Bana istediklerimi vermezsen..." Her hızlı nefes alışında içimden bir şeyler koparıyordu sanki. Benimse zaten hızlı olan nefeslerim onun duraksamasıyla, çığlık atıyordu. "Seni bug...
Ben kurtarılmayı bekleyen bir kadın değildim. Ben, doğru zamanda kendimi kurtarmayı bekleyen kadındım. Ruhumu bu esir tutulduğum zindandan kurtaracak ve özgürlüğüm için kanat çırpacaktım. "Erzen," Gözleri gözlerimi es geçti. "Nasıl bu kadar güçlü olabiliyorsun? Yaşadığın onca şeye rağmen hemde?" Gülümsedim. "Soydam,"...