GÜN IŞIĞI ESİRİ
Bir terslik vardı. Etrafta sadece ormanın ruh titreten uğultusu vardı. Damarlarımdaki kan, bu denli ıssızlığa alışkın olamdığından katran olmuştu. Gün ışığına esir olmuştuk usul usul. Orman ve gün ışığı! Bedenini bırakmak istemeyen ruhun alacakaranlığındaydık. Beş kader yazılıyordu. Malum, kimse saatler sonra ne olaca...