Το λευκό δαντελενιο της φουστανακι, ειχε λερωθεί από τις λάσπες. Ήταν συνήθεια όμως... Πάντα έλεγε στη μητέρα της να μη τα φοράει για να βγει να παίξει... Έσφιξε τη δεξιά της παλάμη , γύρισε το κεφάλι και του χαμογέλασε. Έπειτα έσφιξε την αριστερή παλάμη, χάρισε ένα ακόμα χαμόγελο και γύρισε προς τον ουρανό. Ήταν ξ...
17ος αιώνας Όλοι είχαν ακουστά τον Καπετάνιο του θανάτου. Έλεγαν πως ήταν ο ίδιος ο διάβολος και ζούσε μόνο για να παίρνει τις ζωές όποιων εμφανίζονταν στο διάβα του. Έλεγαν πως είχε τόση δύναμη, που μπορούσε να σκοτώσει ακόμα και με το βλέμμα του. Πίστευαν πως είχε έρθει από την ίδια την κόλαση. Μαζί με το πλήρωμά το...
Εκείνος είναι απόμακρος και κλειστός. Από μικρός έχει μάθει να έχει την ζωή του σε κουτάκια και να ζει με κανόνες. Εκείνη, από την άλλη μεριά, από τότε που θυμάται τον εαυτό της ζει την κάθε στιγμή στο έπακρο με στόχο να επικεντρώνεται στα θετικά. Ο Νέστορας και η Λήδα συναντιούνται τυχαία στην Πάρο και, μετά από κάπ...
«Ντάρια δεν γίνεται να με φιλάς.»η φωνή του βγήκε περισσότερο βραχνή από όσο υπολόγιζε και είχε σχεδόν ανατριχιάσει. Τι στον διάολο; «Γιατί;»τα μάτια της γυάλιζαν στα δικά του, φαινόταν ικανοποιημένη. «Γιατί είπαμε ότι δεν έχουμε τέτοια σχέση. Δεν πρέπει να ξανά γίνει αυτό, εντάξει;» ...
Όλοι ψάχνουμε το άλλο μας μισό. Όλοι ξέρουμε πως υπάρχει, πως είναι κάπου εκεί έξω. Ίσως το συναντήσουμε κάποια στιγμή, ίσως και όχι. Πότε θα ξέρουμε όμως ότι το έχουμε βρει; «Και αν κάποτε κάποιος σε πειράξει, όσο μακριά και να είμαι, θα τον σκοτώσω»
Είναι δύσκολο να είσαι το Δεξί Χέρι της καλύτερης Οικογένειας στην Ευρώπη. Η ρουτίνα του ταπεινού λογιστή Γκάμπριελ δεν θα μπορούσε να είναι πιο βαρετή: σπίτι- Εσκομπάρ, Εσκομπάρ- σπίτι. Ο Άδης βέβαια, ο Αφέντης του Κάτω Κόσμου, έχει μια πιο ενδιαφέρουσα καθημερινότητα. Μέχρι που η ατίθαση Ρωξάνη, με τα κόλπα της πίσ...
Ήταν αργά το απόγευμα όταν συναντήθηκαν. Εκείνα τα λεπτά που ο ήλιος ανταμώνει για λίγο τη σελήνη. Περπατούσε αργά με τα χέρια στις τσέπες, όταν την είδε. Καθισμένη σε κάτι μαρμάρινα σκαλάκια, ανάμεσα σε μερικά αδιάφορα πρόσωπα. Τα κατακόκκινα μάτια του καρφώθηκαν πάνω της. Εκείνη, σαν από ένστικτο, γύρισε να τον κοιτ...
'' Πάω στοίχημα ότι δεν με έβγαλες από το μυαλό σου χθες το βράδυ'' '' Θα το χάσεις'' του είπε, χωρίς η σιγουριά να χρωματίζει την φωνή της. '' Πες μου Βανέσα, φανταζόσουν σε τι στάσεις θα σε έπαιρνα όλο το βράδυ;'' της είπε με φωνή αισθησιακή. Ο Άλεξ ήταν φιλόδοξος, απαιτητικός και ένας άνδρας που ήξερε πάντα τι ήθ...
[COMPLETED] "Our dreams won't ever come true" Μία κλισέ ιστορία, όπου ένα ήσυχο κορίτσι ερωτεύεται το bad boy του σχολείου της και εκείνο την ίδια. Μα δεν έχουν όλες οι ιστορίες το κλισέ happy ending. Ειδικά η Αύρα με τον Οδυσσέα. WATTPAD || All Rights Reserved ® Copyright ©Sapphire 2020 [02/05/2020 - 01/06/2020]
Μου το είχε πει... Μια πεταλούδα κρύβει καταβαθος το γκρίζο... Μπορεί να έχει πολύχρωμα φτερά μα αν τα αγγίξεις η σκόνη θα χαθεί... Το χρώμα θα καταστραφεί πάνω στα δάχτυλα σου... Δεν θα μπορέσει να πετάξει ξανά χωρίς ώθηση Και τότε, τότε θα μείνει μόνο το γκρι... Ένα γκρί που πονάει... Που πληγώνει... Ένα γκρι πο...
[COMPLETED] «Δεν ξέχασα ποτέ τον αναπτήρα σου». Έλα να σου πω μια ιστορία. Να ξέρεις όμως, θα πονέσεις. WATTPAD || All Rights Reserved ® Copyright ©Sapphire 2022 [09/01/2022]