Hayat dediğimiz şey hep bir şeylere olmaz diyerek ya da şüpheyle yaklaşarak geçirdiğimiz bir döngü değil miydi zaten? Acılar yaşadığımız, ihanetlere uğradığımız bir daha yapmam desem de yine aynı şeyleri yaptığımız bir kısır döngü değil mi? Her şeyin gün gelip tepetaklak olduğu anlar yaşadığımız bir istasyon değil miy...
Bir kadın 25'inde. Bir adam 30'unda. Hiçbir sorun yok tabii adamın 1950'de, kadının 1994'te doğması dışında. Mai, internetten iş ilanlarına bakarken bir reklam denk geldi ve telefonu kitlenip kaldı. Bakmak istemese de okurken buldu kendini. İlan da ise şu yazı vardı; Merhaba şanslı kişi, geçmişe giderek 3 ayda 100 bi...
"Annem... Annem defalarca yalvarmıştı." dediği sırada sanki o güne gitmişcesine gözleri dalmıştı. Anımsadığı hatıralar canını öylesine yakıyordu ki. Öfke ve nefret dolu bakışlarını tekrar ayakta duran genç adama yönelterek konuştu. "KONUŞ DEDİM SANA! KONUŞ! NEDEN YAPTIN! NEDEN AÇTIN O KAPIYI! NEDEN ÖLDÜRDÜN TÜM AİLEMİ...
Güneş suya yansıdı... ''Geldiğinden beri yüzün gülüyor. Çok mu eğleniyorsun?'' diye sinirle sorduğumda hala onunla dip dibe durduğumuz için sinirliydim. ''Çok.'' dedi ve bir kolunu omzuma atarak beni kendisine çekti. Onunla resmen sarılıyor olmamızı idrak etmiştim ki kafamı tam kaldıracakken söylediği şey yüzünden bu...
On yaşında yurtdışına giden azem yıllar sonra tekrar gelir. Küçüklüğünde sürekli dövdüğü üvey kız kardeşine tutulur. Gerçekte hiçbir kan bağı olmayan azem ve denizin hikayesi azemin eve gelmesi ile başlar. " Ben seni asla sevemem sadece canını yakarım."
eğer hayatım bir şarkı olsaydı, kesinlikle hüzünlü bir aşk şarkısı olurdu. © dububaoziㅣmark lee [00line] for: @ohmylele , @haeshine and @212fahrenheit ☆ all rights reserved [25.5.19] ▪bu kitap kapağı @flowerfunctionx hesabından alınmıştır.
Herkesin bir hikayesi var. Okunacak kadar güzel, anlatılacak kadar değerli. O hikayeleri herkes gibi hep okudum, anlatılmasını dinledim. Bazı zamanlarda ise onlar gibi olmak istedim. Benim hikayemi birilerinin duymasını istedim. Ellerimdeki yaralar dışında, acıyan bakışlar dışında, insanların beni görmesini istedim. B...
Elimin altında kalemimle ıslanmayı bekleyen defterime değen boş bakışlarım daha da bulanıklaştı. Şimdiye kadar yazdığım en zor cümleler kalemimden dökülmemek için direniyor gibilerdi. İlk ve son kez birini öldürmek üzereydim, hem de kelimelerimle... Tüm o eğlendiğimiz anların ardından etrafa dağıttığı buruk bakışları...
"Bazen kazandıklarımız değil, kaybettiklerimiz bizi bir araya getirir," dedi. Nefesim kesildi. "Ve bir anda," dedi ve sustu. Gözleri, gözlerimle buluştu. "Başka bir renge daha kucak açarız," .... ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLARIN TÜMÜ HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA HİÇBİR İLGİSİ YOKTUR! Yayınlanma Tarihi: 13 Aral...
