" Eflatunun her tonu güzeldir, en belalısından gök kubbeli rüyalısına kadar... " diyen bir kadına gün gelipte o şiiri okuyacağı hiç aklına gelmemişti adamın. Ama şairin de dediği gibiydi, bundan kaçılmıyordu. Göğe kaldırdı bir akşam üstü başını Celal, derince bir iç çekti önce. Ardından elleri cebinde ağır adımlarla d...
Gece boyu izledim; Çadıra düşen gölgesini. Peçesini indirişini, Sigarayı yakışını.. Üfleyişini geceye.. Yer yer çadıra dönüp bakışını.. Nefes alıp verişini.. Gözlerinde hiç korku yoktu, deli cesareti okunuyordu yüzünün her köşesinden. Büyük kalabalıklarda dahi kaybolmayacak bir güce sahipti. Herkese göz gezdirirdiniz...
İnsanlar. Özenli giyimleri, bakımlı vücutlarıyla amansızca gerçek görüntülerini gizlemeye çalışan ve kendi reklamını yapmak gibi muazzam bir yeteneğe sahip olan, ilk teknolojinin son ürünleri. İnsanlar. Dünya isimli çöplükte amaçsızca dolaşan, kimi zaman dudaklarına tebessüm, kimi zamansa yüzlerine hüzün maskeleri tak...
Tüm dünyam gözümün önünde yok olurken, tek başımaydım. Cızırtılı sokak lambalarının altında yürürken orada, karanlıkta ses çıkarmadan beni izlediklerini biliyordum. Daha doğrusu, hissediyordum. Ara sıra bana zarar vermeye niyetleniyorlardı, fakat bu onlar için kötü sonuçlanıyordu. Çünkü üzerimde birkaç bıçak ve 2 gümü...
"Kitaplar başka kitaplardan söz ederler ve her öykü daha önce anlatılmış bir öyküyü anlatır." O sadece Sinangil ailesinin tek oğlu değil, aynı zamanda öfke problemi olan amatör bir boksör. Herkesin gözünde büyüttüğü, kendi içinde bir o kadar sade bir delikanlı. Adı Doruk Sinangil. Lakabı ise "Azrail" Ve bu da onun hi...
Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşk...
Avcı, EPHESUS YAYINLARI aracılığıyla raflarda! Kirli oyunlar dönüyordu ve herkes bu oyundaydı. Sırlarının ardına gizlenmiş Jay Sullivan bile... Peki, bu oyunda onun yeri neresiydi? Annabelle Jefferson henüz bunu öğrenemese de, artık kendi yerini biliyordu. Asırlar öncesinden beri her şeyin merkezinde o vardı. Peki...
Her taraftan çığlıkların yükseldiği acımasız bir savaşta, savaşın tam ortasına düşen, sadece enerjisinin serbest kalarak acımasızca düşmanlarına ilerlemesiyle birlikte yüzlerce kişiyi bu hayattan yolcu eden bir savaşçı... Küçükken, amaçları gelişmek ve her zaman namını duyduğu kraliyet ailesine kadar yüksel...
Onu ilk gördüğümde, tekerlekli bir sandalyedeydi. Siyah irisleri, keskin yüz hatları ve soğuk bakışlarıyla bana bir düşman gibi baktığında, ilk başta bunu umursamadım. Ancak bakacağım kişinin bir çocuk yerine o olduğunu öğrenmem, durumu tamamıyla değiştirmişti. Ve ne yazık ki, bu işe ihtiyacım vardı. 16/08/2016
-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yu...
Reşat&Efran&Mirzat UYARI: Bu hikayede argo, küfür ve ara ara şiddet içeren kısımlar vardır. Etkilenecek olanların dikkat etmesi rica edilir.
