Yaşantı sonrası şiir ♧ Kitabımın en önemli özelliği,okuyan herkesin hayatından bir yere ve/veya ruh haline hitap etmesidir. Benim hikâyem diğer hikâyelerden farklı! Benim hikâyemde yaşanmışlık var! Benim hikâyemde içimdeki sesin haykırışları var! Benim hikâyemde umut var! Benim hikâyemde ben varım! Benim hikâyemde siz...
On altı yaşımda öldüm ben.Yaşarken adeta bir ölüye döndüm , hayallerim düştü yanaklarımdan.Düşünemedim hiç bir şeyi.Daha doğrusu düşünmeye gerek duymadım.Ve bir gece sabaha devrolurken öğrenmiştim ; Ben bir vampirdim. Kirli sayfalarım silinecekti ve temiz bir sayfaya yol açacaktım .İstemiyordum.Normal bir yaşantım var...
EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bil...
KLISE BI KONU OLABILIR AMA USENME OKU INAN HIC BOYLESINI OKUMADIN HERSEY BOLUMLER ILERLEYINCE SEKILLENCEK SADECE BIRAZCIK SABIR Kadinlara olan ilgisi aksam barda baslayip gece yatakta devam edip sabah biten bir ogretmen olan ARAS Uvey babasinin hergun siddetine maruz kalan kizimiz MASAL Bu mutlulugu hic tatmamis iki...
" Aşk hiç bu kadar kanlı olmamıştı... " Varlığımızla harmanlanmış, yokluğumuzla harlanmış bu dünyada belki de bize özel yapılmış en gösterişli giysiydi hayatımız. Her an başkalaşan benliğimize ayak uydurabilecek tek gerçek oluş, tek yok oluştu. Kendisizliğine yönelince içinde varlığını bildiğin güçle savaşmaya...
"Bakışları bile kurumuşken, gözleri destanlara defter olur, haykıran satırlar okyanus olup taşardı..." *** Gökyüzünü ve okyanusları sığdıramadığım gözleri vardı. Dudaklarındaki varla yok arasındaki tebessüm kadardı gökyüzü. Beyaz değil, siyahın kraliçesiydi karşımdaki güzel kız. Çırpı bacaklarıyla attığı her adımda dü...
Kendisini kaçıran adama bağlanan mal bir kız, ve kaçırdığı kıza aşık olan bir gerizekalının hikayesi.
Hayat iki kirpik arasında acılı bir mesafe. Bazıları bu yolun sonunda çeker acıyı, bazıları doğarken, bazıları hiç çekmez, bazıları onunla yaşar... Eylül kurtulamadı vedanın olduğu bir dünyada acılı sonlardan. Korkusuz yürür bazıları bu yollarda; koşulsuz, şartsız. Yağız koştu her kötü sonun peşinden onu da içindeki f...
Onun en büyük yükü kendisiydi ve bir de kalbine gömdükleri. Öyleydi ki kalbindekiler kaç ömre bedeldi? İki veya üç kim bilir belki çok daha fazlası... Hani her insan bir gün yalnız kalır ya, o kendini bildi bileli yalnızdı, öyle hissediyordu. Sadece taşlaşmış diye tabir ettiği kalbinde yatan insanlar yanındaydı ve bir...