Asya eve dönüş yolunda babası ile yaptığı bir trafik kazası sonucunda kör olmuştu ve bu kazada babası hayatını kaybetmişti. Hayatındaki her şey bu kazadan sonra değişmeye başladı. Bir üvey abisi ve başkasına ait olan gözlere sahip olmuştu. Ama sahip olduğu gözler ona bambaşka hayatların kayıplarını göstermeye başlama...
Gece boyu izledim; Çadıra düşen gölgesini. Peçesini indirişini, Sigarayı yakışını.. Üfleyişini geceye.. Yer yer çadıra dönüp bakışını.. Nefes alıp verişini.. Gözlerinde hiç korku yoktu, deli cesareti okunuyordu yüzünün her köşesinden. Büyük kalabalıklarda dahi kaybolmayacak bir güce sahipti. Herkese göz gezdirirdiniz...
Yalnızlık soğuktur. Kendisine alışan kişiyi buzdan kanatlarının arasına alarak dış dünyadan korumaya çalışır. Ama bu kanatlar esir aldığı kişiyi dondurarak her gün biraz daha güçlü olmaya zorlar. Ve gün gelir her yalnızlık tehlikeye düşer. Kanatlarının altına aldığı kişiyi oradan çıkarmak için biri çıkar gelir. Güven...
"Özgür değilsin, seni tam şu anda istiyorum." ☁☁☁ Hayatın rayını değiştirmek için iki kelime yeterli miydi gerçekten? Puslu ve bir o kadar da sisli gecedeki ufuk çizgisi kadar sonu belirsiz bir oyundu bu Ulaş ve Elveda için. Suda üç kez seken taş misali, üç yüreğin çırpınışıydı onların hikayesi. Bir oyunun sınırları...
Aniden " ne yapıyorsun sen gerize kalı " Diyip tokatı bastım eliyle yanağını tutup " bittin kızım sen " Dedi tam o sırada millet onu tutarken ben çoktan tabanlarım kıçıma vura vura kaçmıştım arkamdan bağrışlarını duyuyordum " seni bir daha görmemem için dua et mafedeceğim seni pis sürtük " Diye bağrıyordu gerçekten...
Omzumun üzerinde gezinen parmak beni duvara doğru iterken gözlerimi gözlerinden ayırmadım. 'Duvarlarla ilgili sorunun ne senin' dedim fısıltıyla. Sonra da 'Peki ya şimdi?' diye mırıldandım. 'Şimdi...' dedi 'Şimdi seninle iyi polis , kötü polis oynayacağız.' Üzerime doğru eğilirken gülümsüyordu... ...
Kurşun kalem tozu, onun siluet’inin kenarlarına serpiştirilmişti. Karan’ın tasması Gece’nin boynuna acımasızca geçirilmişti. Karan’ın köpeği çoktan Gece’nin derisine dişlerini saplamıştı. Karan’ın yılanı Gece’nin tüm benliğine zehrini akıtmıştı. O artık Karan’ın kölesiydi. Belki de hayat, Gece’nin kafasına en korkunç...
Türkiyenin önde gelen aşiret ağalarından. biri Miran Poyrazoğlu istanbuldaki holding'deki asistanına duygularına yenik düşerek aşık olursa.
"Doyumsuzsun ve bu beni çok yoruyor." "Biliyorum bebeğim, elimde olan bir şey değil." Yaklaşarak boynuma bir öpücük bıraktı. "Hadi. Kaldığımız yerden devam etmeliyiz." * 'Telif hakları saklıdır.' +18 içerik vardır. Yetişkin içerik vardır.
