"Kapat gözlerini Aslı.. Eğer buradan yürüyerek değilde ceset torbasında çıkarsak üzülme. Onlar bizim ruhumuza,gözlerimize,hayallerimize dokunamadılar. En fazla bir gün daha dururuz dünyada,otopsi yaparlar enkaz bedenlerimize,testlere göre diyeceklerki; ruhu,gözleri,hayalleri bakireymiş..."
Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve ben...
Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yü...