AZELYA
Şeytan temiz kalbe üflemeyi severdi ve kalp; hayat uğruna öleceği biri için gelen nefesi kabul eder, zehri yavaş yavaş aklardı içine. Kabullenişse hayatı geride bırakmak, tüm yükü üstlenmekti ve başta tertemiz olan kalp; şeytanın günahını bilmeden önceki halidir daha sonra zamanla grileşir; günahları bedenine kuşandır...