Κυνικά καύματα, στο κορμί μου εγκαύματα, αφήσανε τα χέρια σου στη διαδρομή τους. Να μείνεις λίγο ακόμα, παρακάλεσα σχεδόν αγχιθανής. Ν' απαλύνει ο πόνος μου. Άλλο δεν βρήκα τίποτα να πω. Λυπάμαι. Που διέψευσα τις προσδοκίες σου. Λυπάμαι. Κι εσύ με μάτια βουρκωμένα απομακρύνθηκες από έναν έρωτα που είχε πια πεθάν...
Κονιάκ των πέντε αστέρων και δυο χέρια απλωμένα μπρος στα μάτια μου. Ακούγοντας τους DOORS, αλλάζαμε τον κόσμο και το όνειρο. Γυμνό, πυρπολημένο, ορειχάλκινο άγαλμα της ξεγνοιασιάς πώς θρυμματίστηκες αργά κι οδυνηρά κάποτε στα Εξάρχεια της νιότης μας... Θυμάσαι; https://www.goodreads.com/.../15057513.Giannis_Nikol...
Ω, αυτός ο ανέστιος άνεμος, λυσσομανά έξω απ' τα παραθυρόφυλλά μου πασχίζοντας να μου υπενθυμίσει την τραγικά εφήμερη ιστορία του κόσμου. Α, πως ταρακουνά τον μακάριο ύπνο μας παλεύοντας να μας ενσωματώσει στο άγριο παιχνίδι του. Ω αυτός ο άναρχος αέρας πως τραντάζει τα εφησυχασμένα όνειρά μας σκορπώντας ανελέητα τα...
Τις μικρές στιγμές μας δε χαιρόμαστε πια. Εισβάλλουνε διεφθαρμένα χέρια στη ζωή μας. Μεταφέρουνε τη ματαιοδοξία της ύλης και την αποσύνθεση. Καπηλεύονται τα πάντα και συνεχώς ζητάνε υπομονή. Τις μικρές στιγμές μας δε χαιρόμαστε πια. Τις κηλιδώνουνε ντροπές που τρέξαν να κρυφτούνε σε πανικόβλητα φιλιά και σκέψεις τρ...
Ω, εκείνες οι ήσυχες νύκτες του Αυγούστου, οι ανελέητα μοναχικές, στην Ασπροβάλτα! Καθόμουνα ώρες πολλές στην κουνιστή πολυθρόνα, αγναντεύοντας τη θάλασσα. Μερικές φορές ερχότανε ο παππούς Ιωάννης και συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων... ''Πρέπει να πηγαίνεις τώρα'' -του έλεγα όταν ξεχνιόταν- ''γιατί εκεί πάνω θα α...
Γεννήθηκες περήφανος με πνεύμα ελεύθερο και όλο προσπαθούσες να σταθείς, να περπατήσεις όρθιος και να τρέξεις... Γιατί η φύση σου είναι αυτή και ο προορισμός σου! Μα σου φορέσανε ωραία χαλινάρια ψεύδους κι εξαπάτησης. Σου βάλανε μια σέλλα πλουμιστή στην τρυφερή σου πλάτη και σε αφήσανε νηστικό και διψασμένο, για να σέ...
Μy name in Hebrew means: Gift of God, God has been generous, or something like that anyway. I offered my services for thirteen whole years in the Kingdom of Jerusalem protecting the pilgrims of the Holy Land. I traveled to the ends of the earth; I met wizards and fairies, dwarves and elves, lords and kings. With the s...
Δεν ξέρω πώς ν' αρχίσω αυτό το ποίημα που από τη θλίψη του κουτσαίνει. Πόσο φτωχές στ' αλήθεια οι λέξεις! Αδυνατούνε να υμνήσουνε των μαύρων σου ματιών, το υπέροχο φως, κι εκείνο το ηλεκτρισμένο βλέμμα σου, το γεμάτο μπόρες, έτοιμες να ξεσπάσουνε σε καταιγίδα ερωτευμένης σάρκας. Στιγμές αμέτρητες, μέσα σε τόσο λίγο χρ...
Σκληρές στιγμές μέχρι ν' απογυμνωθούμε απ' τα προσχήματα. Πυροβολούμε τον καθρέφτη, κάθε πρωί, στο ξύρισμα. Δύο φορές μονάχοι. Μεγαλώσαμε με φωτιά και σίδερο ανάμεσα σε ''μη'' κι ''απαγορεύεται''. Κουρσέψαμε την άνοιξη, την κόψαμε κομμάτια και πληρώσαμε το τίμημα. Σχολειό, εκκλησιά, στρατό και εργασία. Μεγαλώσαμε πι...
Έρχομαι από πολύ μακριά. Εγώ ο εξάγγελος με τα κτερίσματα στα φιλεύσπλαχνα χέρια μου. Εγώ ο σπορέας του παρελθόντος, ο ξυπόλητος ερημίτης. Φοράω ρούχα μπαλωμένα, μοναξιάς χιλιόμετρα και παρουσία εικονική. Εγώ ο ανέκαθεν παρών, κρατώ τα χωρίς περιεχόμενο δώρα σας κι έχω στην πλάτη μου σημάδια απ' τ' ανελέητά σας χάδια...
ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ Ξημέρωμα πρωτομαγιάς κι εγώ περιχαρής και φωτοφόρος κατακρήμνιζα τα σκοτάδια και τους φόβους των ανθρώπων, πολεμώντας το άδικο. - Δείξε μας τα χαρτιά σου, μου είπαν. - Κύριοι, είμαι περαστικός απ' αυτόν τον πλανήτη, απάντησα, δείχνοντας τους τα άδεια μου χέρια! Δεν έχω ταυτότητα, ούτε ιδιο...
ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑ Σκέψεις βαριές στο κιγκλίδωμα της τέχνης την απόσταση μετράνε. Κρυφέ μου έρωτα το ραγισμένο χέρι του Νταλί δε ζωγραφίζει πια. Ο δε Da Vinci απορεί γιατί η Mona Lisa πλέον δεν χαμογελάει. Κι αυτή η απόλυτη σιωπή της απουσίας σου πως με τρομάζει, εδώ και χρόνια, αγαπημένε μου ποιητή Τάσο Λειβαδίτη... Από...