Δεν ειναι μια ιστορια .Ειναι απλως η διατυπωση μιας συλλογης εμπειριων, συναισθηματων και αντιδρασεων στην απαντηση μου οτι ειμαι παρθενα. Τωρα θα μου πειτε γιατι επιλεγω να αναφερθω σε κατι τοσο προσωπικο και σε κατι τοσο υποκειμενικο? Η απαντηση μου ειναι οτι δεν ειναι οτι πιστευω πως ενα θεμα σαν και αυτο χρειαζεται μια αναλυση ως "ταμπου" καθως μαλιστα προερχεται απο το στομα και τα χερια απ'ο,τι φαινεται μιας " σπανιας για την ηλικια της " , " μη φυσιολογικης" κοπελας που ειναι μολις 18 χρονων( σε δυο εβδομαδες βασικα).Ο κυριος λογος λοιπον ειναι οτι κατα την γνωμη μου μια γυναικα ο,τι ηλικια και να εχει η συγκεκριμενη επιλογη δεν την καθοριζει και αυτο πρεπει να ειναι αυτονοητο.